تواضع در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

روی [[زمین]] می‌نشست و روی زمین [[غذا]] می‌خورد. مثل بردگان بر زمین می‌نشست و می‌دانست که [[بنده]] است؛ یعنی [[تظاهر]] نمی‌کرد، بلکه خصلتش چنین بود. همچنین به همه یکسان نگاه می‌کرد تا کسی در نگاه و توجه به مخاطب [[احساس]] [[تبعیض]] نکند<ref>مکارم الاخلاق، ص۱۴.</ref>.

محمد{{صل}} با این مرام آسمانی که در [[بندگی]] و [[فروتنی]] او ریشه داشت، با توانگر و [[فقیر]] یکسان برخورد می‌کرد. گفته‌اند روزی با جمعی از تهی‌دستان نشسته بود و غذا می‌خورد. [[زن]] بیابان‌نشینی از کنار آنان گذشت و رو به [[پیامبر]] گفت: ای [[پیامبر خدا]]! آیا تو همچون [[بندگان]] و بردگان غذا می‌خوری؟ پیامبر خدا تبسمی کرد و فرمود: «وای بر تو ای زن! از من بنده‌تر کیست؟»<ref>بحارالانوار، ح۱۶، ص۲۲۵.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[رسول مهربانی (کتاب)|رسول مهربانی]] ص ۸۰.</ref>.

== منابع ==