شب قدر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#{{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ}}<ref>«که ما آن را در شبی خجسته فرو فرستادیم، بی‌گمان ما بیم‌دهنده بودیم» سوره دخان، آیه ۳.</ref>. مراد از «نازل شدن کتاب در شبی مبارک» به طوری که از ظاهر [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ}} و از [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ}} و از [[آیه]] {{متن قرآن|شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ}}<ref>«(روزهای روزه گرفتن در) ماه رمضان است که قرآن را در آن فرو فرستاده‌اند؛ به رهنمودی برای مردم و برهان‌هایی (روشن) از راهنمایی و جدا کردن حقّ از باطل» سوره بقره، آیه ۱۸۵.</ref> استفاده می‌شود به گفته [[علامه طباطبایی]] [[نزول]] تمامی [[قرآن کریم]] است، (چون در همه این [[آیات]] تعبیر به «انزال» شده که به معنای نازل شدن یک باره است)<ref>ترجمه المیزان، ج۱۸، ص۱۹۷.</ref>. اما نظر دیگر این است که چون [[قرآن]] تدریجاً نازل شده، منظور از {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ}} مبدء [[نزول]] است، مانند بنیان یک ساختمان که [[تاریخ]] شروع آن [[تاریخ]] ساختمان به حساب میآید و یا نظریه‌ای که کلیت و [[حقیقت]] اجمالی آن را در [[شب قدر]] دانسته و [[روایات]] بیت‌المعمور را حمل به این نکته کرده و برای [[قرآن]] دو [[نزول]] دفعی و تدریجی قائل شده‌اند و [[قدر]] مسلم این است که [[نزول قرآن]] تدریجی بوده و [[آیات]] بر این [[حکم]] می‌کند. و [[روایات]] بیت‌المعمور [[ضعیف]] و غیر قابل استناد است و وجه دوم اقوی است.