ویژگی‌های عصر غیبت صغری: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[غیبت صغرا]]، با ویژگی‌های خاص خود، دورانی لازم و ضروری بود که به [[حکمت خداوند]]، در [[تاریخ شیعه]] رقم خورد، تا [[جامعه]] [[شیعی]] را به [[کامل‌ترین]] صورت ممکن مهیای فصلی تازه از زندگی خود کند. برخی از این ویژگی‌های [[غیبت صغرا]] بدین قرار است:

 

#'''محدود بودن به زمان معین‌''': [[زمان غیبت صغرا]] محدود بود و از نگاه زمانی ۶۹ سال و چند ماه طول کشید و به [[دلیل]] کوتاه بودن مدت آن "[[غیبت صغرا]]" نامیده شد؛ به خلاف [[غیبت کبرا]] که غیر از [[خدا]] کسی از مدت آن [[آگاهی]] ندارد.

#'''[[پنهان]] نبودن [[حضرت مهدی]] {{ع}} از همگان‌''': در [[دوران غیبت صغرا]]، [[امام]] از نگاه‌ها [[پنهان]] بود؛ لیکن این [[غیبت]]، همگانی نبود؛ بلکه کسانی مانند [[نواب خاص]] و برخی از وکلای آن حضرت، می‌توانستند با ایشان در تماس باشند و پرسش‌ها و نامه‌های [[مردم]] را خدمت [[امام]] ببرند و پاسخ او را به [[مردم]] برسانند. اما در [[غیبت کبرا]]، [[امام]] به طور کلی از نگاه‌ها [[پنهان]] است و راه نامه‌نگاری بسته است؛ یعنی بنای [[غیبت کبرا]] و اقتضای آن، این است که حضرت دیده نشود. البته این بدان معنا نیست که امکان ندارد دیده شود؛ بلکه ممکن است برخی افراد، حضرت را ببینند.

#'''ارتباط [[حضرت مهدی]] {{ع}} با [[مردم]] به وسیله افراد مشخص‌''': در [[غیبت صغرا]]، حضرت چهار [[نماینده]] داشت که آنها را به صورت معین و مشخص تعیین کرده و [[برگزیده]] بود. آنان موظف بودند بین [[امام]] و [[مردم]] ارتباط برقرار کنند. اقامتگاه و مکان حضرت را نیز می‌دانستند؛ ولی در [[غیبت کبرا]] چنین نیست<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۱ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص ۷۳.</ref>.

#در این عصر [[امام مهدی]] {{ع}} متصدی [[امامت]] و [[خلافت]] شد<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۲۸.</ref>.