ابورافع: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابو رافع در رجال و تراجم]] - [[ابو رافع در تاریخ اسلامی]] - [[ابو رافع در حدیث]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابو رافع در رجال و تراجم]] - [[ابو رافع در تاریخ اسلامی]] - [[ابو رافع در حدیث]] - [[ابو رافع در معارف و سیره علوی]]</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
از او با [[کنیه]] نام برده می‌شود و در نام او [[اختلاف]] است. بیشتر [[اهل]] [[علم]]، نام او را [[اسلم]] دانسته‌اند و برخی [[ابراهیم]] و برخی نام‌های دیگر. وی از چهره‌های برجسته [[تشیع]] و از پیشتازان در تألیف و تدوین و [[دانش]] و از همراهان ارجمند [[امام]] [[نیکان]] است. ابورافع، از [[غلامان]] [[عباس]] ([[عموی پیامبر]]{{صل}}) بود که او را به [[پیامبر]]{{صل}} بخشید. چون [[عباس]]، [[اسلام]] آورد و ابو رافع، خبر [[اسلام آوردن]] او را به [[پیامبر خدا]] داد، [[پیامبر]]{{صل}} او را [[آزاد]] کرد. [[ابو رافع]] در همه جنگ‌های [[پیامبر]]{{صل}} بجز [[بدر]]، شرکت کرد و پس از ایشان با [[استواری]] تمام در کنار [[امیر مؤمنان]] ایستاد و از او جدا نشد. [[ابو رافع]] از جمله [[راویان حدیث غدیر]] است. او را از نیک‌نهادان و شایستگان [[شیعه]] بر شمرده‌اند که در نبردهای [[علی]]{{ع}} نیز همراه او بوده است. [[ابو رافع]]، [[مسئول]] [[بیت المال]] [[امام]]{{ع}} در [[کوفه]] بود و دو [[فرزند]] او، عبیدالله و [[علی]]، از کاتبان مولا{{ع}} بودند. [[ابو رافع]]، کتابی بزرگ با عنوان السنن و القضایا و الأحکام دارد که مشتمل بر ابواب مختلف [[فقه]] است و جمعی از [[محدثان]] بزرگ و از جمله [[فرزندان]] ارجمند وی آن را [[روایت]] کرده‌اند. وی، کتاب‌های دیگری با عناوین أقضیة [[أمیر المؤمنین]]، کتاب الدیات و جز آن دارد که عالمانی بر این باورند که همه اینها ابواب و فصول همان کتاب بزرگ بوده است. [[ابو رافع]]، پس از [[شهادت]] مولا{{ع}} همراه [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} به [[مدینه]] رفت و [[امام حسن]]{{ع}} نیمی از [[خانه علی]]{{ع}} را در [[اختیار]] وی نهاد. وی، از [[پیامبر خدا]] نیز احادیثی را گزارش کرده است. برخی فوت او را در سال ۴۰ [[هجری]] ذکر کرده‌اند<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۲۵.</ref>.
از او با [[کنیه]] نام برده می‌شود و در نام او [[اختلاف]] است. بیشتر [[اهل]] [[علم]]، نام او را [[اسلم]] دانسته‌اند و برخی [[ابراهیم]] و برخی نام‌های دیگر. وی از چهره‌های برجسته [[تشیع]] و از پیشتازان در تألیف و تدوین و [[دانش]] و از همراهان ارجمند [[امام]] [[نیکان]] است. ابورافع، از [[غلامان]] [[عباس]] ([[عموی پیامبر]]{{صل}}) بود که او را به [[پیامبر]]{{صل}} بخشید. چون [[عباس]]، [[اسلام]] آورد و ابو رافع، خبر [[اسلام آوردن]] او را به [[پیامبر خدا]] داد، [[پیامبر]]{{صل}} او را [[آزاد]] کرد. [[ابو رافع]] در همه جنگ‌های [[پیامبر]]{{صل}} بجز [[بدر]]، شرکت کرد و پس از ایشان با [[استواری]] تمام در کنار [[امیر مؤمنان]] ایستاد و از او جدا نشد. [[ابو رافع]] از جمله [[راویان حدیث غدیر]] است. او را از نیک‌نهادان و شایستگان [[شیعه]] بر شمرده‌اند که در نبردهای [[علی]]{{ع}} نیز همراه او بوده است. [[ابو رافع]]، [[مسئول]] [[بیت المال]] [[امام]]{{ع}} در [[کوفه]] بود و دو [[فرزند]] او، عبیدالله و [[علی]]، از کاتبان مولا{{ع}} بودند. [[ابو رافع]]، کتابی بزرگ با عنوان السنن و القضایا و الأحکام دارد که مشتمل بر ابواب مختلف [[فقه]] است و جمعی از [[محدثان]] بزرگ و از جمله [[فرزندان]] ارجمند وی آن را [[روایت]] کرده‌اند. وی، کتاب‌های دیگری با عناوین أقضیة [[أمیر المؤمنین]]، کتاب الدیات و جز آن دارد که عالمانی بر این باورند که همه اینها ابواب و فصول همان کتاب بزرگ بوده است. [[ابو رافع]]، پس از [[شهادت]] مولا{{ع}} همراه [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} به [[مدینه]] رفت و [[امام حسن]]{{ع}} نیمی از [[خانه علی]]{{ع}} را در [[اختیار]] وی نهاد. وی، از [[پیامبر خدا]] نیز احادیثی را گزارش کرده است. برخی فوت او را در سال ۴۰ [[هجری]] ذکر کرده‌اند<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۲۵.</ref>.


==مشایخ در روایت==
== مشایخ در روایت ==
{{فهرست قدیم}}
{{فهرست قدیم}}
{{ستون-شروع|2}}
*[[جندب بن عبدالله بن جنادة بن سفیان]] مشهور به [[ابوذر غفاری]]
*[[جندب بن عبدالله بن جنادة بن سفیان]] مشهور به [[ابوذر غفاری]]
*[[سعد بن مالک بن وهیب بن عبد مناف بن زهرة]] مشهور به [[سعد بن ابی وقاص]]
*[[سعد بن مالک بن وهیب بن عبد مناف بن زهرة]] مشهور به [[سعد بن ابی وقاص]]
خط ۴۴: خط ۴۳:
*[[هند بنت حذیفة بن مغیرة بن عبد الله]] مشهور به [[ام سلمه (همسر پیامبر)|ام سلمة]]<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/548/%D8%A3%D8%B3%D9%84%D9%85 موسوعة الحدیث]
*[[هند بنت حذیفة بن مغیرة بن عبد الله]] مشهور به [[ام سلمه (همسر پیامبر)|ام سلمة]]<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/548/%D8%A3%D8%B3%D9%84%D9%85 موسوعة الحدیث]
</ref>
</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}
{{پایان}}



نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۱

اسلم
آرامگاهمدینه
محل زندگیمدینه
دیناسلام
اطلاعات علمی
استادانابوبکر ؛ عبدالله بن مسعود؛ علی بن ابی طالب؛ عمر بن خطاب؛ ام سلمة
شاگردانأبوبکر بن عبدالرحمن بن حارث بن هشام؛ أسامة بن زید بن أسلم؛ حفص بن أبی حفص سراج؛ سالم بن أبی أمیة قرشی؛ سلیمان بن مهران اعمش
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

از او با کنیه نام برده می‌شود و در نام او اختلاف است. بیشتر اهل علم، نام او را اسلم دانسته‌اند و برخی ابراهیم و برخی نام‌های دیگر. وی از چهره‌های برجسته تشیع و از پیشتازان در تألیف و تدوین و دانش و از همراهان ارجمند امام نیکان است. ابورافع، از غلامان عباس (عموی پیامبر(ص)) بود که او را به پیامبر(ص) بخشید. چون عباس، اسلام آورد و ابو رافع، خبر اسلام آوردن او را به پیامبر خدا داد، پیامبر(ص) او را آزاد کرد. ابو رافع در همه جنگ‌های پیامبر(ص) بجز بدر، شرکت کرد و پس از ایشان با استواری تمام در کنار امیر مؤمنان ایستاد و از او جدا نشد. ابو رافع از جمله راویان حدیث غدیر است. او را از نیک‌نهادان و شایستگان شیعه بر شمرده‌اند که در نبردهای علی(ع) نیز همراه او بوده است. ابو رافع، مسئول بیت المال امام(ع) در کوفه بود و دو فرزند او، عبیدالله و علی، از کاتبان مولا(ع) بودند. ابو رافع، کتابی بزرگ با عنوان السنن و القضایا و الأحکام دارد که مشتمل بر ابواب مختلف فقه است و جمعی از محدثان بزرگ و از جمله فرزندان ارجمند وی آن را روایت کرده‌اند. وی، کتاب‌های دیگری با عناوین أقضیة أمیر المؤمنین، کتاب الدیات و جز آن دارد که عالمانی بر این باورند که همه اینها ابواب و فصول همان کتاب بزرگ بوده است. ابو رافع، پس از شهادت مولا(ع) همراه امام حسن مجتبی(ع) به مدینه رفت و امام حسن(ع) نیمی از خانه علی(ع) را در اختیار وی نهاد. وی، از پیامبر خدا نیز احادیثی را گزارش کرده است. برخی فوت او را در سال ۴۰ هجری ذکر کرده‌اند[۱].

مشایخ در روایت

الگو:فهرست قدیم

روایت‌کنندگان از او

الگو:فهرست قدیم

جستارهای وابسته

منابع

  1. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین
  2. موسوعة الحدیث

پانویس