جوانمردی در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
در طول [[تاریخ]] نمی‌توان برای [[جوانمردی]] و گذشت [[امام]]{{ع}} نظیری سراغ داشت نمونه‌های جوانمردی در [[زندگی]] وی قابل شمارش نیست. از آن جمله: | در طول [[تاریخ]] نمی‌توان برای [[جوانمردی]] و [[آمرزش|گذشت]] [[امام]]{{ع}} نظیری سراغ داشت نمونه‌های جوانمردی در [[زندگی]] وی قابل شمارش نیست. از آن جمله: | ||
به [[سربازان]] خود [[فرمان]] داد: مبادا در میدان [[جنگ]]- از سر [[خشم]] و [[ناراحتی]]-[[دشمنی]] فراری را به [[قتل]] برسانند و نیز آنان را از برگرفتن [[لباس]] و [[پوشاک]] افراد منع کرد و اجازه نداد [[مالی]] را به ناحق از کسی بستانند و آن‌گاه که بر سر سخت‌ترین [[دشمنان]] خود که برای نابودی‌اش دقیقه شماری می‌کردند، [[پیروز]] شد، آنها را مورد [[عفو]] قرار داد و در حقشان [[نیکی]] و [[احسان]] نمود و به یارانش اجازه تعقیب و [[آزار]] و [[اذیت]] آنان را نداد در صورتی که یارانش بر آن کار [[قدرت]] کافی داشتند<ref>البدایة و النهایة، ج۷، ص۲۷۶.</ref><ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۲]] ص۴۳.</ref>. | به [[سربازان]] خود [[فرمان]] داد: مبادا در میدان [[جنگ]]- از سر [[خشم]] و [[ناراحتی]]-[[دشمنی]] فراری را به [[قتل]] برسانند و نیز آنان را از برگرفتن [[لباس]] و [[پوشاک]] افراد منع کرد و اجازه نداد [[مالی]] را به ناحق از کسی بستانند و آن‌گاه که بر سر سخت‌ترین [[دشمنان]] خود که برای نابودی‌اش دقیقه شماری می‌کردند، [[پیروز]] شد، آنها را مورد [[عفو]] قرار داد و در حقشان [[نیکی]] و [[احسان]] نمود و به یارانش اجازه تعقیب و [[آزار]] و [[اذیت]] آنان را نداد در صورتی که یارانش بر آن کار [[قدرت]] کافی داشتند<ref>البدایة و النهایة، ج۷، ص۲۷۶.</ref><ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۲]] ص۴۳.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جوانمردی است. جوانمردی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جوانمردی در نهج البلاغه - جوانمردی در معارف و سیره نبوی - جوانمردی در معارف و سیره علوی - جوانمردی در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
در طول تاریخ نمی‌توان برای جوانمردی و گذشت امام(ع) نظیری سراغ داشت نمونه‌های جوانمردی در زندگی وی قابل شمارش نیست. از آن جمله: به سربازان خود فرمان داد: مبادا در میدان جنگ- از سر خشم و ناراحتی-دشمنی فراری را به قتل برسانند و نیز آنان را از برگرفتن لباس و پوشاک افراد منع کرد و اجازه نداد مالی را به ناحق از کسی بستانند و آن‌گاه که بر سر سخت‌ترین دشمنان خود که برای نابودی‌اش دقیقه شماری می‌کردند، پیروز شد، آنها را مورد عفو قرار داد و در حقشان نیکی و احسان نمود و به یارانش اجازه تعقیب و آزار و اذیت آنان را نداد در صورتی که یارانش بر آن کار قدرت کافی داشتند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ البدایة و النهایة، ج۷، ص۲۷۶.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت ج۲ ص۴۳.