ابورافع: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲۹: خط ۱۲۹:
[[رده:اصحاب امام حسن]]
[[رده:اصحاب امام حسن]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب]]

نسخهٔ ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۷

مقدمه

ابورافع اسلم قبطی بریه از قبطیان مصر و اهل مدینه به حساب می‌‌آمد.[۱] صحابی پیامبر(ص)،[۲] امام علی و امام حسن(ع) بود[۳] و از پیامبر، امام علی و ابن مسعود روایت کرده است.[۴] فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،[۵]علی بن حسین، فضل بن عبیدالله[۶] و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.

وی از محدثان ثقه و شیعه بود.[۷] ابورافع غلام عباس بن عبدالمطلب بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر مسلمان شدن عباس را به پیامبر(ص) داد، حضرت او را آزاد کرد.[۸] او پیش از هجرت مسلمان شد و همراه جعفر بن ابی طالب به حبشه مهاجرت نمود. او در برخی از جنگ‌ها شرکت داشت و امین پیامبر(ص) بود. وی پس از رحلت آن حضرت، تا به خلافت رسیدن امام علی(ع) با او بود و در ۸۵ سالگی زمین و خانه خود را در خیبر و مدینه فروخت و همراه امام به کوفه آمد و از سوی حضرت به خزانه داری منصوب شد. پس از شهادت آن حضرت، به همراه امام حسن(ع) به مدینه آمد و حضرت نصف خانه علی(ع) و زمینی را به او واگذار کرد.[۹] دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب امیرمؤمنان علی(ع) بودند.[۱۰] ابورافع در سال ۴۰ هـ در کوفه[۱۱] یا مدینه[۱۲] از دنیا رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست [۱۳].[۱۴]

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الثقات ۳/۱۶.
  2. رجال الطوسی ۵.
  3. رجال النجاشی ۱/۶۴.
  4. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  5. الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.
  6. سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.
  7. خلاصة الاقوال ۳.
  8. الطبقات الکبری ۴/۷۳.
  9. رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.
  10. اسد الغابه ۱/۴۱.
  11. المنتظم ۵/۱۶۷.
  12. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  13. رجال النجاشی ۱/۶۴.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.
  15. موسوعة الحدیث
  16. موسوعة الحدیث