دعوت به برپایی عدل: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پرسش وابسته}} +{{پرسش وابسته}})) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==حدیث== | ==حدیث== | ||
*[[امام علی]]{{ع}} ـ در توصیف ذاکران ـ: به قسط، فرمان میدهند و خود از آن ، فرمان میپذیرند و از منکر، نهی میکنند و خود از آن، اجتناب مینمایند.<ref>{{عربی|"الإمام علیّ{{ع}} ـ فی صِفَةِ أهلِ الذِّکرِ ـ :یَأمُرونَ بِالقِسطِ ویَأتَمِرونَ بِهِ ، ویَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ ویَتَناهَونَ عَنهُ"}}. نهج البلاغة : الخطبة ۲۲۲، الاحتجاج: ج ۱، ص ۴۸۰، ح ۱۱۷، بحارالأنوار: ج ۴، ص ۲۶۱، ح ۹.</ref><ref>[[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵]]، ص۸۲و۸۳.</ref> | *[[امام علی]]{{ع}} ـ در توصیف ذاکران ـ: به قسط، فرمان میدهند و خود از آن ، فرمان میپذیرند و از منکر، نهی میکنند و خود از آن، اجتناب مینمایند.<ref>{{عربی|"الإمام علیّ{{ع}} ـ فی صِفَةِ أهلِ الذِّکرِ ـ :یَأمُرونَ بِالقِسطِ ویَأتَمِرونَ بِهِ ، ویَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ ویَتَناهَونَ عَنهُ"}}. نهج البلاغة : الخطبة ۲۲۲، الاحتجاج: ج ۱، ص ۴۸۰، ح ۱۱۷، بحارالأنوار: ج ۴، ص ۲۶۱، ح ۹.</ref><ref>[[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵]]، ص۸۲و۸۳.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
خط ۴۴: | خط ۳۹: | ||
* [[نوید و بیم دادن]] | * [[نوید و بیم دادن]] | ||
* [[فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران]] | * [[فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
=='''[[:رده:آثار نبوت|منبعشناسی جامع نبوت]]'''== | =='''[[:رده:آثار نبوت|منبعشناسی جامع نبوت]]'''== | ||
خط ۵۸: | خط ۴۷: | ||
* [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای نبوت|پایاننامهشناسی نبوت]]. | * [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای نبوت|پایاننامهشناسی نبوت]]. | ||
{{پایان منبع جامع}} | {{پایان منبع جامع}} | ||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:110015.jpeg|22px]] [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، '''[http://lib.eshia.ir/27255/15/82 دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۵]'''؛ | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] |
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۱
این مدخل از زیرشاخههای بحث دعوتهای اجتماعی و مرتبط با مباحث فلسفه بعثت، تبلیغ، دعوت پیامبر و وظایف پیامبر است. "دعوت به برپایی عدل" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
دعوت به برپایی عدل در قرآن - دعوت به برپایی عدل در حدیث - دعوت به برپایی عدل در کلام اسلامی - دعوت به برپایی عدل در فلسفه اسلامی - دعوت به برپایی عدل در عرفان اسلامی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دعوت به برپایی عدل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
دعوت به برپایی عدل یکی از اهداف ارسال رسولان الهی و تبلیغ رسالت الهی است.
قرآن
- ﴿لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ﴾[۱]
حدیث
- امام علی(ع) ـ در توصیف ذاکران ـ: به قسط، فرمان میدهند و خود از آن ، فرمان میپذیرند و از منکر، نهی میکنند و خود از آن، اجتناب مینمایند.[۲][۳]
جستارهای وابسته
- برپا داشتن حجت
- اتمام حجت
- برانگیختن فطرت و عقل
- احیای انسان
- خارج ساختن مردم از تاریکیها به نور
- دعوت به مصالح دین و دنیا
- دعوت به ایمان آوردن به غیب
- دعوت به ایمان آوردن به توحید
- دعوت به ایمان آوردن به نبوت
- دعوت به ایمان آوردن به معاد
- دعوت به وحدت
- دعوت به رهبری امام عادل
- دعوت به آزادی هدفمند
- دعوت به شناخت اهل حق از راه شناخت حق
- دعوت به پروامندی و پرهیزگاری
- دعوت به ارزشهای اخلاقی
- دعوت به کارهای نیکو
- دعوت به پرستش خداوند
- دعوت به دوست داشتن خداوند
- یادآوری کردن روزهای خدا
- تعلیم و تزکیه
- امر به معروف و نهی از منکر
- مبارزه با بدعتها
- نوید و بیم دادن
- فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران
منبعشناسی جامع نبوت
منابع
پانویس
- ↑ «ما پیامبرانمان را با برهانها (ی روشن) فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند و (نیز) آهن را فرو فرستادیم که در آن نیرویی سخت و سودهایی برای مردم است و تا خداوند معلوم دارد چه کسی در نهان، (دین) او و پیامبرانش را یاری میکند؛ بیگمان خداوند توانمندی پیروزمند است». سوره حدید، آیه ۲۵.
- ↑ "الإمام علیّ(ع) ـ فی صِفَةِ أهلِ الذِّکرِ ـ :یَأمُرونَ بِالقِسطِ ویَأتَمِرونَ بِهِ ، ویَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ ویَتَناهَونَ عَنهُ". نهج البلاغة : الخطبة ۲۲۲، الاحتجاج: ج ۱، ص ۴۸۰، ح ۱۱۷، بحارالأنوار: ج ۴، ص ۲۶۱، ح ۹.
- ↑ محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵، ص۸۲و۸۳.