جابر بن حابس عبدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | عنوان مدخل = جابر بن حابس عبدی | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == با توجه به نسبت وی، باید از تیره عبد القیس باشد<ref>سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۱۳۵.</ref>. او را یمامی<ref>ابن اثیر، اسد الغا...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۷: خط ۷:
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
با توجه به نسبت وی، باید از تیره [[عبد القیس]] باشد<ref>سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۱۳۵.</ref>. او را یمامی<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۵.</ref> و نام پدرش را «[[عابس»<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۱.</ref> نیز گفته‌اند که به احتمال تصحیف «حابس» است. برخی منابع، بدون هیچ اشاره‌ای به مشخصات و [[روایت]] او، وی را در شمار [[صحابه]] آورده و تنها گفته‌اند او روایتی دارد<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۶؛ ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۱، ص۷۱.</ref>، از وی این [[حدیث مشهور]] از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل شده است که فرمود: «هر کس بر من [[دروغ]] ببندد، جایگاهش در [[آتش]] است»<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، طرق حدیث، ص۱۷۱؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۵۴؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۵.</ref>. برخی این روایت را مجهول و سند آن را دارای اشکال دانسته‌اند<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۵؛ ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۱، ص۷۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۱.</ref>. البته این روایت در منابع بسیار، از صحابه دیگر و با [[سند صحیح]] نقل شده است<ref>برای نمونه، ر.ک: ابن ابی شیبه (م۲۳۵)، المصنف، ج۶، ص۲۰۳؛ ابن راهویه، اسحاق، مسند ابن راهویه، ج۱، ص۲۹۰؛ ابویعلی موصلی، احمد بن علی، المسند، ج۳، ص۳۷۶.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جابر بن حابس عبدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۳۳۲ - ۳۳۳.</ref>
با توجه به نسبت وی، باید از تیره [[عبد القیس]] باشد<ref>سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۱۳۵.</ref>. او را یمامی<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۵.</ref> و نام پدرش را «عابس»<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۱.</ref> نیز گفته‌اند که به احتمال تصحیف «حابس» است. برخی منابع، بدون هیچ اشاره‌ای به مشخصات و [[روایت]] او، وی را در شمار [[صحابه]] آورده و تنها گفته‌اند او روایتی دارد<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۶؛ ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۱، ص۷۱.</ref>، از وی این [[حدیث مشهور]] از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل شده است که فرمود: «هر کس بر من [[دروغ]] ببندد، جایگاهش در [[آتش]] است»<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، طرق حدیث، ص۱۷۱؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۵۴؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۵.</ref>. برخی این روایت را مجهول و سند آن را دارای اشکال دانسته‌اند<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۵؛ ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۱، ص۷۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۱.</ref>. البته این روایت در منابع بسیار، از صحابه دیگر و با [[سند صحیح]] نقل شده است<ref>برای نمونه، ر.ک: ابن ابی شیبه (م۲۳۵)، المصنف، ج۶، ص۲۰۳؛ ابن راهویه، اسحاق، مسند ابن راهویه، ج۱، ص۲۹۰؛ ابویعلی موصلی، احمد بن علی، المسند، ج۳، ص۳۷۶.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جابر بن حابس عبدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۳۳۲ - ۳۳۳.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۹

آشنایی اجمالی

با توجه به نسبت وی، باید از تیره عبد القیس باشد[۱]. او را یمامی[۲] و نام پدرش را «عابس»[۳] نیز گفته‌اند که به احتمال تصحیف «حابس» است. برخی منابع، بدون هیچ اشاره‌ای به مشخصات و روایت او، وی را در شمار صحابه آورده و تنها گفته‌اند او روایتی دارد[۴]، از وی این حدیث مشهور از رسول خدا(ص) نقل شده است که فرمود: «هر کس بر من دروغ ببندد، جایگاهش در آتش است»[۵]. برخی این روایت را مجهول و سند آن را دارای اشکال دانسته‌اند[۶]. البته این روایت در منابع بسیار، از صحابه دیگر و با سند صحیح نقل شده است[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۱۳۵.
  2. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۵.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۱.
  4. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۶؛ ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۱، ص۷۱.
  5. طبرانی، المعجم الکبیر، طرق حدیث، ص۱۷۱؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۵۴؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۵.
  6. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۵؛ ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۱، ص۷۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۱.
  7. برای نمونه، ر.ک: ابن ابی شیبه (م۲۳۵)، المصنف، ج۶، ص۲۰۳؛ ابن راهویه، اسحاق، مسند ابن راهویه، ج۱، ص۲۹۰؛ ابویعلی موصلی، احمد بن علی، المسند، ج۳، ص۳۷۶.
  8. خانجانی، قاسم، مقاله «جابر بن حابس عبدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۳۲ - ۳۳۳.