صدق در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

==مقدمه==

[[صدق]] و [[راستی]] عبارت است از مطابقت گفتار [[فرد]] با [[اعتقادات]] او و با آن‌چه از آن خبر می‌دهد. بنابراین اگر سخن راست کسی با اعتقادات او مطابقت نداشته باشد، اگر هم [[مطابق واقع]] باشد، نمی‌توان او را [[راستگو]] خواند<ref>مفردات الفاظ القرآن.</ref>. از این‌رو [[خداوند متعال]] [[منافقان]] را در [[گواهی]] دادن بر [[رسالت پیامبر]]{{صل}}، [[دروغگو]] می‌خواند: {{متن قرآن|إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ}}<ref>«چون منافقان نزد تو می‌آیند، می‌گویند: گواهی می‌دهیم که بی‌گمان تو فرستاده خدایی و خداوند می‌داند که تو به راستی فرستاده اویی و خداوند گواهی می‌دهد که منافقان، سخت دروغگویند» سوره منافقون، آیه ۱.</ref>. بر این پایه و بر اساس آن‌چه بررسی [[آیات قرآن]] به دست می‌دهد؛ [[صداقت]] و راستی خصلتی است که در همه ساحت‌های وجودی [[انسان]]، خواه در [[عقیده]] و [[اندیشه]]، [[نیت]] و [[انگیزه]]، [[سخن]] و گفتار و یا [[اخلاق]] و [[رفتار]] خود را نشان می‌دهد. صادق و راستگو کسی است که حرف او با عقیده‌اش هماهنگ باشد و [[درستی]] آن را با رفتارش نشان دهد<ref>قرآن کتاب راستی، ص۴۰.</ref>.

==[[صداقت]] در همه چیز==

[[ایمان راستین]] به خدا، پیامبران، امامان و [[کتاب خدا]] نه تنها صداقت در گفتار را در پی دارد، که همه ابعاد و ساحت‌های [[زندگی]] [[انسان]] تجلی می‌یابد. مواردی از کاربرد آن در [[صحیفه سجادیه]] چنین است:

# '''صداقت و [[راستی]] در یقین''': «بارخدایا، بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست و ما را به یقین صادق برسان»<ref>نیایش بیست‌و‌نهم.</ref>.

# '''صداقت و [[راستی در نیت]]''': «ای [[خداوند]]... بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا به نیتی صادق و صبری دائم مدد فرما»<ref>نیایش چهاردهم.</ref> «[[حمد]] باد تو را... حمدی که آشکارش عین نهانش باشد و نهانش با صدق [[نیت]] همراه»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.

# '''[[زبان]] راستین در میان آیندگان''': «بارخدایا... ریشه [[کینه]] را از [[دل]] من بر کن. قلبم را با [[مردمان]] [[فروتن]] [[مهربان]] گردان... و برای من در میان آیندگان زبان راستین قرار ده»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.

اثر راست‌زیستی و رعایت [[صداقت]] در تعامل با خود، [[خدا]] و [[مردم]] این است که آیندگان نیز از چنین فردی به [[راستی]] و [[نیکی]] یاد خواهند کرد و آوازه او در میان آیندگان، همچون در میان معاصران، به صداقت بلند خواهد بود.<ref>شهود و شناخت، ترجمه و شرح صحیفه سجادیه، حسن ممدوحی کرمانشاهی، ج۲، بوستان کتاب، چاپ چهارم، ۱۳۸۸ ش؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، چاپ ششم، ۱۳۸۵ ش؛ الصحیفة السجادیة الکاملة، مع الدلیل الموضوعی و المعجم اللغوی و الفهارس، علی انصاریان، سفارة الجمهوریة الاسلامیة الایرانیة بدمشق، ۱۴۱۹؛ فرهنگ‌نامه موضوعی صحیفه سجادیه، سیداحمد سجادی، مرکز تحقیقات رایانه‌ای حوزه علمیه اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۵ ش؛ قرآن کتاب راستی، علی باقری‌فر، مؤسسه فرهنگی دین‌پژوهی بشرا، چاپ اول، ۱۳۹۰ ش. قرآن کریم؛ مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانی، ترجمه مصطفی رحیمی‌نیا، نشر سبحان، چاپ دوم، ۱۳۸۸ ش.</ref>.<ref>[[علی باقری‌فر|باقری‌فر، علی]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «صداقت و راستی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۱۸.</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:مدخل]]