علم لدنی امام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
(←پانویس) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{امامت شناسی}} | |||
[[رده: مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
[[رده: | [[رده:امامت]] | ||
[[رده: | [[رده:امامت عامه]] | ||
[[رده: | [[رده:شرایط امامت]] | ||
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۹
علم لدنی امام از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
علم لدنی امام در قرآن - علم لدنی امام در حدیث - علم لدنی امام در کلام اسلامی - علم لدنی امام در فلسفه اسلامی - علم لدنی امام در عرفان اسلامی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم لدنی امام (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- امام دارای علمی الهی و خطاناپذیر نسبت به اصل احکام و معارف دینی و دنیوی و نیز آشنا به چگونگی اجرای آن معارف است. این برخورداری بدین دلیل است که اگر خداوند متعال کسانی را به منصب امامت برگزید و مأمور ارشاد و راهنمایی مردم و اجرای معارف و قوانین دینی کند، اما علوم لازم برای انجام دادن این مأموریت را به آنها نداده باشد، نقض غرض لازم می‌آید[۱].
- خلیفة الله کسی است که علم به اسماء را به، گونه حضوری، از خداوند دریافت کرده است: ﴿وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا﴾[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ فاریاب، محمد حسین، معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان، ص ۱۱۱.
- ↑ «و همه نام‌ها را به آدم آموخت» سوره بقره، آیه ۳۱.
- ↑ فاریاب، محمد حسین، معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان، ص ۱۵۳.