عاص بن هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
اَبوالْبَخْتَری، عاص بن هاشم بن حارث بن اسد بن عبدالعزی و همچنین پدرش از بزرگان [[قریش]] در [[جاهلیّت]] بودند<ref>نسب قریش، ص ۲۱۳.</ref> وی هرگز [[ایمان]] نیاورد؛ با این حال، بنا به [[نقل]] مؤرّخان، گاه با [[اکراه]] و برخلاف میل خویش، سران قریش را [[همراهی]] می‌کرد و شواهد نشان می‌دهد که در برابر [[پیامبر]]{{صل}} موضعی ملایم‌تر از دیگر [[مشرکان]] داشت؛ چنان‌که روزی در مقابل کسانی‌ که به پیامبر [[آزار]] می‌رساندند، با [[سلاح]] ایستاد <ref> المغازی، ج۱، ص۸۰؛ الطبقات، ج۱، ص۱۶۴.</ref> و به‌رغم آن‌که از [[امضا]]‌کنندگان [[پیمان‌نامه]] قریش بر ضدّ [[بنی‌هاشم]] بود، آن را نقض می‌کرد و به محاصره‌ شدگان [[غذا]] می‌رساند.<ref> نسب قریش، ص ۲۱۳.</ref> یک بار که [[ابوجهل]]، مانع از رساندن غذا به [[شعب]] شد، او سخت برآشفت و با استخوان شتر سرش را [[شکست]] <ref>السیر و المغازی، ص ۱۶۱؛ تاریخ طبری، ج ۱، ص ۵۵۰.</ref> و در [[نکوهش]] او شعری سرود.<ref>السیر و المغازی، ص ۱۶۱.</ref> وی یکی از پنج نفری است که برای شکستن [[محاصره]] بنی‌هاشم بسیار کوشید؛ سلاح برگرفت و از آنان خواست که از محاصره خارج شوند.<ref>السیر و المغازی، ص ۱۶۵و۱۶۷.</ref>
اَبوالْبَخْتَری، [[عاص بن هاشم بن حارث بن اسد بن عبدالعزی]] و همچنین پدرش از بزرگان [[قریش]] در [[جاهلیّت]] بودند<ref>نسب قریش، ص ۲۱۳.</ref> وی هرگز [[ایمان]] نیاورد؛ با این حال، بنا به [[نقل]] مؤرّخان، گاه با [[اکراه]] و برخلاف میل خویش، سران قریش را [[همراهی]] می‌کرد و شواهد نشان می‌دهد که در برابر [[پیامبر]]{{صل}} موضعی ملایم‌تر از دیگر [[مشرکان]] داشت؛ چنان‌که روزی در مقابل کسانی‌ که به پیامبر [[آزار]] می‌رساندند، با [[سلاح]] ایستاد <ref> المغازی، ج۱، ص۸۰؛ الطبقات، ج۱، ص۱۶۴.</ref> و به‌رغم آن‌که از [[امضا]]‌کنندگان [[پیمان‌نامه]] قریش بر ضدّ [[بنی‌هاشم]] بود، آن را نقض می‌کرد و به محاصره‌ شدگان [[غذا]] می‌رساند.<ref> نسب قریش، ص ۲۱۳.</ref> یک بار که [[ابوجهل]]، مانع از رساندن غذا به [[شعب]] شد، او سخت برآشفت و با استخوان شتر سرش را [[شکست]] <ref>السیر و المغازی، ص ۱۶۱؛ تاریخ طبری، ج ۱، ص ۵۵۰.</ref> و در [[نکوهش]] او شعری سرود.<ref>السیر و المغازی، ص ۱۶۱.</ref> وی یکی از پنج نفری است که برای شکستن [[محاصره]] بنی‌هاشم بسیار کوشید؛ سلاح برگرفت و از آنان خواست که از محاصره خارج شوند.<ref>السیر و المغازی، ص ۱۶۵و۱۶۷.</ref>


ابوالبختری به‌رغم عدم [[تمایل]] به حضور در [[جنگ بدر]] که به همین جهت ابوجهل او را نکوهش کرد، در آن شرکت جست؛ ولی پیامبر به [[دلیل]] حمایت‌های گاه و بی‌گاه وی از [[حضرت]] و بی‌میلی برای [[جنگ]] با [[مسلمانان]]، [[یاران]] خویش را از کشتن او [[نهی]] کرد.<ref>المغازی، ج ۱، ص ۸۰؛ سیره ابن‌هشام، ج ۲، ص ۶۲۹؛ دلائل النبوه، ج ۳، ص ۱۴۰ و ۱۴۱.</ref> [[مجذر بن‌ زیاد بلوی]]، ابوالبختری را یافت و سفارش پیامبر را به اطلاع او رساند؛ امّا او خواهانِ [[امان]] برای همراه خود، [[جناده‌ بن ‌ملیحه]] نیز بود که از سوی مجذر پذیرفته نشد و سرانجام به دست او کشته شد<ref>سیره ابن هشام، ج ۲، ص ۶۲۹و۶۳۰.</ref>.<ref>[[الله‌مراد انصاری جیرفتی|انصاری جیرفتی، الله‌مراد]]، [[ابوالبختری (مقاله)|مقاله «ابوالبختری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>
ابوالبختری به‌رغم عدم [[تمایل]] به حضور در [[جنگ بدر]] که به همین جهت ابوجهل او را نکوهش کرد، در آن شرکت جست؛ ولی پیامبر به [[دلیل]] حمایت‌های گاه و بی‌گاه وی از [[حضرت]] و بی‌میلی برای [[جنگ]] با [[مسلمانان]]، [[یاران]] خویش را از کشتن او [[نهی]] کرد.<ref>المغازی، ج ۱، ص ۸۰؛ سیره ابن‌هشام، ج ۲، ص ۶۲۹؛ دلائل النبوه، ج ۳، ص ۱۴۰ و ۱۴۱.</ref> [[مجذر بن‌ زیاد بلوی]]، ابوالبختری را یافت و سفارش پیامبر را به اطلاع او رساند؛ امّا او خواهانِ [[امان]] برای همراه خود، [[جناده‌ بن ‌ملیحه]] نیز بود که از سوی مجذر پذیرفته نشد و سرانجام به دست او کشته شد<ref>سیره ابن هشام، ج ۲، ص ۶۲۹و۶۳۰.</ref>.<ref>[[الله‌مراد انصاری جیرفتی|انصاری جیرفتی، الله‌مراد]]، [[ابوالبختری (مقاله)|مقاله «ابوالبختری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>

نسخهٔ ‏۲۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۸

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

اَبوالْبَخْتَری، عاص بن هاشم بن حارث بن اسد بن عبدالعزی و همچنین پدرش از بزرگان قریش در جاهلیّت بودند[۱] وی هرگز ایمان نیاورد؛ با این حال، بنا به نقل مؤرّخان، گاه با اکراه و برخلاف میل خویش، سران قریش را همراهی می‌کرد و شواهد نشان می‌دهد که در برابر پیامبر(ص) موضعی ملایم‌تر از دیگر مشرکان داشت؛ چنان‌که روزی در مقابل کسانی‌ که به پیامبر آزار می‌رساندند، با سلاح ایستاد [۲] و به‌رغم آن‌که از امضا‌کنندگان پیمان‌نامه قریش بر ضدّ بنی‌هاشم بود، آن را نقض می‌کرد و به محاصره‌ شدگان غذا می‌رساند.[۳] یک بار که ابوجهل، مانع از رساندن غذا به شعب شد، او سخت برآشفت و با استخوان شتر سرش را شکست [۴] و در نکوهش او شعری سرود.[۵] وی یکی از پنج نفری است که برای شکستن محاصره بنی‌هاشم بسیار کوشید؛ سلاح برگرفت و از آنان خواست که از محاصره خارج شوند.[۶]

ابوالبختری به‌رغم عدم تمایل به حضور در جنگ بدر که به همین جهت ابوجهل او را نکوهش کرد، در آن شرکت جست؛ ولی پیامبر به دلیل حمایت‌های گاه و بی‌گاه وی از حضرت و بی‌میلی برای جنگ با مسلمانان، یاران خویش را از کشتن او نهی کرد.[۷] مجذر بن‌ زیاد بلوی، ابوالبختری را یافت و سفارش پیامبر را به اطلاع او رساند؛ امّا او خواهانِ امان برای همراه خود، جناده‌ بن ‌ملیحه نیز بود که از سوی مجذر پذیرفته نشد و سرانجام به دست او کشته شد[۸].[۹]

ابوالبختری در شأن نزول

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. نسب قریش، ص ۲۱۳.
  2. المغازی، ج۱، ص۸۰؛ الطبقات، ج۱، ص۱۶۴.
  3. نسب قریش، ص ۲۱۳.
  4. السیر و المغازی، ص ۱۶۱؛ تاریخ طبری، ج ۱، ص ۵۵۰.
  5. السیر و المغازی، ص ۱۶۱.
  6. السیر و المغازی، ص ۱۶۵و۱۶۷.
  7. المغازی، ج ۱، ص ۸۰؛ سیره ابن‌هشام، ج ۲، ص ۶۲۹؛ دلائل النبوه، ج ۳، ص ۱۴۰ و ۱۴۱.
  8. سیره ابن هشام، ج ۲، ص ۶۲۹و۶۳۰.
  9. انصاری جیرفتی، الله‌مراد، مقاله «ابوالبختری»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱.