←امر بین الامرین در آیات
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
همچنین در دسته‌ای از آیات، اموری به [[انسان]] به عنوان فاعل مختار نسبت داده شده، مانند: {{متن قرآن|لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى}}<ref>«و اینکه آدمی را چیزی جز آنچه (برای آن) کوشیده است نخواهد بود» سوره نجم، آیه ۳۹.</ref> و در دسته ای دیگر امور تنها به [[مشیت]] و اذن خداوند منوط گردیده است مانند: {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ الله}}<ref>«و ما هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر برای آنکه به اذن خداوند از او فرمانبرداری کنند» سوره نساء، آیه ۶۴.</ref>. | همچنین در دسته‌ای از آیات، اموری به [[انسان]] به عنوان فاعل مختار نسبت داده شده، مانند: {{متن قرآن|لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى}}<ref>«و اینکه آدمی را چیزی جز آنچه (برای آن) کوشیده است نخواهد بود» سوره نجم، آیه ۳۹.</ref> و در دسته ای دیگر امور تنها به [[مشیت]] و اذن خداوند منوط گردیده است مانند: {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ الله}}<ref>«و ما هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر برای آنکه به اذن خداوند از او فرمانبرداری کنند» سوره نساء، آیه ۶۴.</ref>. | ||
دسته اول [[آیات]] با [[عقیده]] [[جبر]] و دسته دوم با عقیده [[تفویض]] منافات دارد و مقتضای جمع بین آنها این است که گفته شود [[خداوند]] به [[بندگان]] خود [[اختیار]] و [[مشیت]] داده است، ولی این اختیار و مشیت در طول [[مشیت الهی]] است و این، [[اثبات]] کننده [[امر بین الامرین]] است. | دسته اول [[آیات]] با [[عقیده]] [[جبر]] و دسته دوم با عقیده [[تفویض]] منافات دارد و مقتضای جمع بین آنها این است که گفته شود [[خداوند]] به [[بندگان]] خود [[اختیار]] و [[مشیت]] داده است، ولی این اختیار و مشیت در طول [[مشیت الهی]] است و این، [[اثبات]] کننده [[امر بین الامرین]] است<ref>[[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار - فروهی (مقاله)|مقاله «انتظار»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۴۷۹.</ref>. | ||
== امر بین الامرین در روایات == | == امر بین الامرین در روایات == | ||