غبطه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (- {{ولایت}} <div style= +{{ولایت}} <div style=))
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱: خط ۱:
{{ولایت}}
{{ولایت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[غبطه]]''' است. "'''[[غبطه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[غبطه در قرآن]] - [[غبطه در حدیث]] - [[غبطه در نهج البلاغه]] - [[غبطه در اخلاق اسلامی]] - [[غبطه در معارف دعا و زیارات]]</div>
| موضوع مرتبط = غبطه
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[غبطه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| عنوان مدخل = [[غبطه]]
| مداخل مرتبط = [[غبطه در قرآن]] - [[غبطه در حدیث]] - [[غبطه در نهج البلاغه]] - [[غبطه در اخلاق اسلامی]] - [[غبطه در معارف دعا و زیارات]]
| پرسش مرتبط  = غبطه (پرسش)
}}


==آیات مربوطه==
==آیات مربوطه==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۱

آیات مربوطه

  1. امام صادق(ع) فرمودند: "مؤمن غبطه می‌برد امّا حسد نمی‌ورزد، و منافق حسد می‌ورزد اما غبطه نمی‌برد" [۱]؛
  2. امیرالمؤمنین(ع) فرموند: "... خسارت‌دیده کسی است که دین خود را از دست داده؛ و کسی قابل غبطه‌خوردن است که دینش به سلامت مانده و یقینش نیکو شده باشد" [۲]؛ .
  3. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: "غبطه خوردنی‌ترین مردم، کسی است که به سوی نیکی‌ها با سرعت می‌شتابد" [۳]؛
  4. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: "بدون تردید انسان ضرر برده، کسی است که عمرش را باخته باشد، و آن‌کس قابل غبطه‌خوردن است که عمرش را در اطاعت از پروردگارش گذرانده باشد" [۴][۵].

منابع

پانویس

  1. «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: إِنَّ الْمُؤْمِنَ يَغْبِطُ وَ لَا يَحْسُدُ وَ الْمُنَافِقُ يَحْسُدُ وَ لَا يَغْبِطُ»؛اصول کافی، ج۲ ص۳۰۷.
  2. «عَنْ‌ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‌(ع) ...الْمَغْبُونُ‌ مَنْ‌ غُبِنَ‌ دِينَهُ‌ وَ الْمَغْبُوطُ مَنْ سَلِمَ لَهُ دِينُهُ وَ حَسُنَ يَقِينُهُ‌»؛ بحار الأنوار، ج۷۴، ص۲۹۱.
  3. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‌(ع) فِي‌ الغُرُرِ:‌ أَغْبَطُ النَّاسِ‌ الْمُسَارِعُ‌ إِلَى الْخَيْرَاتِ»؛ تصنیف غرر الحکم، ص۱۰۵.
  4. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‌(ع) فِي‌ الغُرُرِ:‌ إِنَّ‌ الْمَغْبُونَ‌ مَنْ‌ غُبِنَ‌ عُمُرَهُ وَ إِنَّ الْمَغْبُوطَ مَنْ أَنْفَذَ عُمُرَهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ»؛ تصنیف غرر الحکم، ص۱۶۰.
  5. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۴۴۵-۴۴۶.