ابن رشد اندلسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
[[پرونده:11587.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابن رشد اندلسی]] (پدیدآورنده)]] | [[پرونده:11587.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابن رشد اندلسی]] (پدیدآورنده)]] | ||
[[ابن رشد اندلسی]] (محمد بن احمد بن رشد قرطبی اندلسی متولد ۵۲۰ ش، ۱۱۲۶ م اندلس؛ متوفای ۵۹۵ ش ). فیلسوف، فقیه، پزشک، ریاضی دان، متکلم و منجم قرن ششم هجری. تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون آقایان:[[احمد بن محمد]]، [[حافظ ابو محمد بن رزق]]، [[ابو جعفر هارون ترجیلی]]، [[ابومروان بن مسره]]، [[ابی حروان بن حزبون]]، [[ابن طفیل]]، [[ابن باجه]] و [[ابی جعفر بن عبدالعزیز]] فرا گرفت. شرح و تفسیر آثار ارسطو، قضاوت در دو شهر قرطبه و اشبیلیه، خدمت در دستگاه حکومتی موحدون از جمله فعالیتهای وی است. | [[ابن رشد اندلسی]] (محمد بن احمد بن رشد قرطبی اندلسی متولد ۵۲۰ ش، ۱۱۲۶ م اندلس؛ متوفای ۵۹۵ ش ). فیلسوف، فقیه، پزشک، ریاضی دان، متکلم و منجم قرن ششم هجری. تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون آقایان:[[احمد بن محمد]]، [[حافظ ابو محمد بن رزق]]، [[ابو جعفر هارون ترجیلی]]، [[ابومروان بن مسره]]، [[ابی حروان بن حزبون]]، [[ابن طفیل]]، [[ابن باجه]] و [[ابی جعفر بن عبدالعزیز]] فرا گرفت. شرح و تفسیر آثار ارسطو، قضاوت در دو شهر قرطبه و اشبیلیه، خدمت در دستگاه حکومتی موحدون از جمله فعالیتهای وی است. | ||
خط ۶: | خط ۶: | ||
<br/><br/><br/><br/><br/> | <br/><br/><br/><br/><br/> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[:رده:آثار | * [[:رده:آثار ابن رشد اندلسی|همه آثار معرفیشده ابن رشد اندلسی]] | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۲۶ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۳۹
ابن رشد اندلسی (محمد بن احمد بن رشد قرطبی اندلسی متولد ۵۲۰ ش، ۱۱۲۶ م اندلس؛ متوفای ۵۹۵ ش ). فیلسوف، فقیه، پزشک، ریاضی دان، متکلم و منجم قرن ششم هجری. تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون آقایان:احمد بن محمد، حافظ ابو محمد بن رزق، ابو جعفر هارون ترجیلی، ابومروان بن مسره، ابی حروان بن حزبون، ابن طفیل، ابن باجه و ابی جعفر بن عبدالعزیز فرا گرفت. شرح و تفسیر آثار ارسطو، قضاوت در دو شهر قرطبه و اشبیلیه، خدمت در دستگاه حکومتی موحدون از جمله فعالیتهای وی است.
او به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «بدایة المجتهد و نهایة المقتصد»، «تهافت التهافت»، «فصل المقال فیما بین الشریعة و الحکمة من الاتصال»، «الکشف عن مناهج الأدلة فی عقائد الملة»، « الرد علی من ذهب إلی تصحیح علم الغیب»، «شرح کتاب النفس» و «شرح کتاب البرهان» برخی از این آثار است.[۱] [۲]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ وبگاه ابجد
- ↑ فرهنگ اعلام، ج۱، ص ۲۵۸