نعمان بن عجلان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:صحابه' به 'رده:صحابه پیامبر') |
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نُعمان بن عَجلان زُرَقی از [[انصار]] و از [[خاندان]] زُرَیق بود. او پس از [[شهادت]] [[حمزة بن عبدالمطلب]]، خوله، [[همسر]] او را به [[ازدواج]] خود درآورد. نعمان مردی سخنور و شاعر بود و در اشعار خود همواره از [[پیامبر]] و [[امام علی]] {{ع}} [[دفاع]] می‌کرد. او مردی بود سرخ‌روی و کوته‌قامت، اما [[سروری]] داشت. از مدافعان [[ولایت]] و [[خلافت امام]] {{ع}} بود و در روز [[سقیفه]] چنین سرود: "شگفتا که گفتید [[منصوب]] کردن [[سَعد به عُباده]] [[حرام]] است، ولی [[نصب]] کردن خودتان [[ابوبکر]] را [[حلال]]..." [[امام علی]] {{ع}} آن‌گاه که [[عمر بن ابی‌سلمه]] را برای [[نبرد صفین]] نزد خود فراخواند، نعمان را بر [[امارت بحرین]] گماشت.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۳۸ - ۸۳۹.</ref>. | نُعمان بن عَجلان زُرَقی از [[انصار]] و از [[خاندان]] زُرَیق بود. او پس از [[شهادت]] [[حمزة بن عبدالمطلب]]، خوله، [[همسر]] او را به [[ازدواج]] خود درآورد. نعمان مردی سخنور و شاعر بود و در اشعار خود همواره از [[پیامبر]] و [[امام علی]] {{ع}} [[دفاع]] می‌کرد. او مردی بود سرخ‌روی و کوته‌قامت، اما [[سروری]] داشت. از مدافعان [[ولایت]] و [[خلافت امام]] {{ع}} بود و در روز [[سقیفه]] چنین سرود: "شگفتا که گفتید [[منصوب]] کردن [[سَعد به عُباده]] [[حرام]] است، ولی [[نصب]] کردن خودتان [[ابوبکر]] را [[حلال]]..." [[امام علی]] {{ع}} آن‌گاه که [[عمر بن ابی‌سلمه]] را برای [[نبرد صفین]] نزد خود فراخواند، نعمان را بر [[امارت بحرین]] گماشت.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۳۸ - ۸۳۹.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۵
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نُعمان بن عَجلان زُرَقی از انصار و از خاندان زُرَیق بود. او پس از شهادت حمزة بن عبدالمطلب، خوله، همسر او را به ازدواج خود درآورد. نعمان مردی سخنور و شاعر بود و در اشعار خود همواره از پیامبر و امام علی (ع) دفاع می‌کرد. او مردی بود سرخ‌روی و کوته‌قامت، اما سروری داشت. از مدافعان ولایت و خلافت امام (ع) بود و در روز سقیفه چنین سرود: "شگفتا که گفتید منصوب کردن سَعد به عُباده حرام است، ولی نصب کردن خودتان ابوبکر را حلال..." امام علی (ع) آن‌گاه که عمر بن ابی‌سلمه را برای نبرد صفین نزد خود فراخواند، نعمان را بر امارت بحرین گماشت.[۱].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۸۳۸ - ۸۳۹.