حج ناتمام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[امام خمینی]] در تجلیلی بلند از این [[حج]] ناتمام می‌‌فرماید: “زائران [[عزیز]] از [[بهترین]] و مقدّس‌ترین سرزمین‌های [[عشق]] و [[شعور]] و [[جهاد]]، به [[کعبه]] بالاتری رهسپار شوند و همچون سیّد و [[سالار شهیدان]] [[حضرت]] ابی [[عبد الله]] الحسین{{ع}}، از [[حرام]] [[حج]] به [[احرام]] [[حرب]] و از [[طواف]] [[کعبه]] به [[طواف]] صاحب [[بیت]] و از توضّؤ به [[زمزم]] به [[غسل]] [[شهادت]] و [[خون]] رو آورند و به امّتی [[شکست ناپذیر]] و بنیانی [[مرصوص]] مبدّل گردند که نه [[ابر]] [[قدرت]] [[شرق]] یارای مقابله آنان را داشته باشد نه [[غرب]]... که مسلّما [[روح]] و [[پیام]] [[حج]]، چیز دیگری غیر از این نخواهد بود و [[مسلمانان]]، هم دستورالعمل [[جهاد]] نفس را جدّی بگیرند، هم برنامه [[مبارزه]] با [[کفر]] و [[شرک]] را”<ref>صحیفه نور، ج ۲۰، ص ۱۱۱.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۵۳.</ref>. | [[امام خمینی]] در تجلیلی بلند از این [[حج]] ناتمام می‌‌فرماید: “زائران [[عزیز]] از [[بهترین]] و مقدّس‌ترین سرزمین‌های [[عشق]] و [[شعور]] و [[جهاد]]، به [[کعبه]] بالاتری رهسپار شوند و همچون سیّد و [[سالار شهیدان]] [[حضرت]] ابی [[عبد الله]] الحسین{{ع}}، از [[حرام]] [[حج]] به [[احرام]] [[حرب]] و از [[طواف]] [[کعبه]] به [[طواف]] صاحب [[بیت]] و از توضّؤ به [[زمزم]] به [[غسل]] [[شهادت]] و [[خون]] رو آورند و به امّتی [[شکست ناپذیر]] و بنیانی [[مرصوص]] مبدّل گردند که نه [[ابر]] [[قدرت]] [[شرق]] یارای مقابله آنان را داشته باشد نه [[غرب]]... که مسلّما [[روح]] و [[پیام]] [[حج]]، چیز دیگری غیر از این نخواهد بود و [[مسلمانان]]، هم دستورالعمل [[جهاد]] نفس را جدّی بگیرند، هم برنامه [[مبارزه]] با [[کفر]] و [[شرک]] را”<ref>صحیفه نور، ج ۲۰، ص ۱۱۱.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۵۳.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۲
مقدمه
سید الشهدا(ع) به خاطر نا امنی مکّه برای حضرتش و اینکه مطّلع شد نیروهای یزیدی در صدد قتل او در مکه هستند، تصمیم گرفت حجّ را به عمره مفرده تبدیل کند، احرام بست و طواف و سعی و تقصیر انجام داد و از احرام بیرون آمد، چون نمی‌توانست حج را به پایان برد، چون می‌‌ترسید در مکّه او را گرفته، به سوی یزید ببرند، یا غافل‌گیرانه ترور کنند[۱]. این از نظر فقهی نیز بی اشکال است. در حدیث است که امام حسین(ع) روز ترویه در حالی که در عمره بود، به سوی عراق بیرون شد: «إِنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ(ع) خَرَجَ يَوْمَ التَّرْوِيَةِ إِلَى الْعِرَاقِ وَ كَانَ مُعْتَمِراً»[۲] کار امام حسین(ع) هم جنبه حفظ قداست حرم الهی را داشت و هم نمی‌خواست در ایام حج و در بیت الله الحرام خونش ریخته شود، و هم با بیرون شدن از مکّه، در روزی که همه از هر سو به مکّه آمده‌اند و عازم عرفاتند، نوعی بیدارگری در وجدان‌ها و ایجاد سؤال در ذهن‌هاست و به این صورت، خبر خروج اعتراض آمیز وی بر ضدّ حکومت، توسّط حاجیانی که از همه جا آمده‌اند و اینکه آن حضرت، در حرم امن الهی هم امنیّت و مصونیّت ندارد، همه جا پخش می‌‌شد و این نوعی مبارزه تبلیغاتی بر ضدّ یزید بود.
امام خمینی در تجلیلی بلند از این حج ناتمام می‌‌فرماید: “زائران عزیز از بهترین و مقدّس‌ترین سرزمین‌های عشق و شعور و جهاد، به کعبه بالاتری رهسپار شوند و همچون سیّد و سالار شهیدان حضرت ابی عبد الله الحسین(ع)، از حرام حج به احرام حرب و از طواف کعبه به طواف صاحب بیت و از توضّؤ به زمزم به غسل شهادت و خون رو آورند و به امّتی شکست ناپذیر و بنیانی مرصوص مبدّل گردند که نه ابر قدرت شرق یارای مقابله آنان را داشته باشد نه غرب... که مسلّما روح و پیام حج، چیز دیگری غیر از این نخواهد بود و مسلمانان، هم دستورالعمل جهاد نفس را جدّی بگیرند، هم برنامه مبارزه با کفر و شرک را”[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین(ع)، ج ۳، ص ۵۰ و ۵۱؛ مثیر الأحزان، ص ۳۸.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۲۴۶.
- ↑ صحیفه نور، ج ۲۰، ص ۱۱۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۵۳.