حکمتهای نهج البلاغه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== پرسشهای وابسته == ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
#در آغاز سرما، خود را از آن بپایید و در پایان، پذیرایش باشید، زیرا آنچه با درختان کند با شما نیز انجام دهد که آغاز آن میسوزاند و پایان آن میرویاند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۲۸</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 848.</ref> | #در آغاز سرما، خود را از آن بپایید و در پایان، پذیرایش باشید، زیرا آنچه با درختان کند با شما نیز انجام دهد که آغاز آن میسوزاند و پایان آن میرویاند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۲۸</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 848.</ref> | ||
#آنکه پذیرای [[صبر]] نباشد بیتابی هلاکش سازد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۸۰</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 848.</ref> | #آنکه پذیرای [[صبر]] نباشد بیتابی هلاکش سازد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۸۰</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 848.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۴
مقدمه
- آخرین بخش نهج البلاغه به حکمتها و کلمات قصار اختصاص دارد. حکمتهای نهج البلاغه دربرگیرنده مفاهیم اخلاقی، دینی، فرهنگی و اجتماعی در قالبی زیبا و بدیع است. حکمتها هم از لحاظ تمثیل و شیوه گفتار و هم از لحاظ محتوا و مفهوم در اوجاند. حکمتهای نهج البلاغه را میتوان در موضوعهای زیر دستهبندی کرد [۱]:
- علی از زبان علی[۲]
- آموزهها (مباحثی چون ایمان، اسلام، احکام، عبادات، شناختشناسی، رهبری و مسائل اجتماعی، قرآن، برخی مفاهیم و...)[۳]
- اندرزها (آدمی و آنچه با آن روبهروست، خردمندی، شکیبایی و...)[۴]
- با مردم بهگونهای بیامیزید که اگر بمیرید، بر شما بگریند و اگر بمانید با شما دوستی کنند[۶][۷]
- چون بر دشمن ظفر یافتی، عفو و گذشت را شکرانه پیروزیات قرار ده[۸][۹]
- چون سرآغاز نعمت به شما رسد با کمسپاسی دنباله آن را نبرید[۱۰][۱۱]
- فرصتها چون ابر در گذرند، پس از فرصتهای خیر بهره گیرید[۱۲][۱۳]
- طمع، آدمی را بر لب آورَد ولی تشنه برگردانَد، ضمانت کند اما وفا نکند[۱۴][۱۵]
- هر که راز خود را نهان دارد، اختیار آن همواره بهدست او باشد[۱۶][۱۷]
- سینه دانا گنجینه رازها و خوشرویی کمند دوستیها و بردباری، نهان جایِ زشتیهاست[۱۸][۱۹]
- دنیا و آخرت دو دشمنی متفاوت و دو راه گوناگوناند، پس کسی که دنیا را دوست بدارد و بدان دل بندد، آخرت را دشمن دارد و از آن بدش آید و آن دو چونان خاور و باخترند و آن که بین آن دو جهت حرکت کند به هر یک نزدیک شود از دیگری دور گردد؛ و این دو چون دو همسر یک شوهرند[۲۰][۲۱]
- در آغاز سرما، خود را از آن بپایید و در پایان، پذیرایش باشید، زیرا آنچه با درختان کند با شما نیز انجام دهد که آغاز آن میسوزاند و پایان آن میرویاند[۲۲][۲۳]
- آنکه پذیرای صبر نباشد بیتابی هلاکش سازد[۲۴][۲۵]
منابع
پانویس
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۹
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۰
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۳
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۲۰
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۲۶۷
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 847.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۵۳
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 848.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۵
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 848.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۰۰
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 848.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۲۸
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 848.
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۸۰
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 848.