اصحاب ایکه (مقاله): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'صفحات در مجله' به 'شماره صفحات') |
جز (جایگزینی متن - '== پیوند به بیرون == [[رده:' به '[[رده:') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==دریافت متن مقاله== | ==دریافت متن مقاله== | ||
* [https://quran.isca.ac.ir/fa/Cyclopedia/240/62979 متن دیجیتال مقاله در پرتال جامع علوم و معارف قرآن] | * [https://quran.isca.ac.ir/fa/Cyclopedia/240/62979 متن دیجیتال مقاله در پرتال جامع علوم و معارف قرآن] | ||
[[رده:منبعشناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت]] | [[رده:منبعشناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت]] |
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۴
اصحاب اَیکه | |
---|---|
ساکنان بیشهزاری که بر اثر کمفروشی و در پی تکذیب شعیب(ع) با عذاب الهی نابود شدند | |
زبان | فارسی |
نویسنده | سید محمود دشتی |
موضوع | اصحاب اَیکه |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | دائرة المعارف قرآن کریم ج۳ |
وابسته به | دفتر تبلیغات اسلامی |
محل نشر | بوستان کتاب |
تاریخ نشر | ۱۳۸۲ |
شماره صفحات | ۳۸۶ الی ۳۹۰ |
ناشر الکترونیک | پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن |
اصحاب اَیکه: (ساکنان بیشهزاری که بر اثر کمفروشی و در پی تکذیب شعیب (ع) با عذاب الهی نابود شدند) عنوان مقالهای است که به بحث و بررسی پیرامون اصحاب اَیکه میپردازد. این مقاله ۵ صفحهای به قلم سید محمود دشتی نگاشته شده و در دائرة المعارف قرآن کریم ج۳ منتشر گشته است.
چکیده مقاله
این مقاله فاقد چکیده میباشد.
فهرست مقاله
- سرزمین اصحاب ایکه
- اصحاب ایکه و اهل مدین
- قرائت و کتابت الاَیکه
- منابع
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید محمود طیب حسینی (سید محمود دشتی)، علاوه بر تحصیلات متداول حوزوی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری علوم قرآن و حدیث مرکز تربیت مدرس دانشگاه قم به اتمام رساند. عضو هیئت علمی گروه قرآنپژوهی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و مدیر بخش علوم قرآن دایرةالمعارف قرآن كریم مركز فرهنگ و معارف قرآن كریم از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «گزیده الاتقان فی علوم قرآن»، «چندمعنایی در قرآن كریم»، « آیةالكرسی»، «زیر شمشیر غمش»، «تنزیل و تأویل در معنای راسخان در علم»، «تفسیر اهل بیت»، «اعلام قرآن»، « آل داوود» و «ام الکتاب» برخی از این آثار است.[۱]