اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ' {{ع}}]]' به ']] {{ع}}')
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{| class="infobox" style="background:#d7d9d2; float:left;width: 20%; border-radius:8px;"
| colspan="2" style="font-size: 95%; text-align: center"|
<span style="font-size: 123%">'''[[انتظار]]'''</span>
<span style="font-size: 100%">'''''[[ارکان انتظار]]'''''</span>
|-
| colspan="2" style="font-size: 90%;"|
----
• [[اعتراض به وضع موجود]] {{سخ}}
• [[آگاهی از وضع مطلوب]] {{سخ}}
• [[اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب]] {{سخ}}
• [[اشتیاق به وضع مطلوب]] {{سخ}}
• [[اقدام برای تحقق وضع مطلوب]]
----
<small>
<center>'''عناوین مربوطه '''<br/></center>
[[انتظار]] • [[وظایف شیعه در عصر غیبت]]  • [[منتظِر]] • [[چیستی انتظار]] • [[برداشت‌ها از انتظار]]
<small/>
|}
[[انتظار ظهور امام زمان]] {{ع}} از وظایف شیعیان در [[عصر غیبت]] شمرده می شود. انتظار دارای [[ارکان انتظار|ارکانی]] است که '''اعتقاد به تحقق وضع مطلوب''' از جمله این ارکان محسوب می‌شود. "اعتقاد به تحقق وضع مطلوب" این است که انسان [[منتظِر]] باید نسبت به گذر از وضع موجود و قرارگرفتن در وضع مطلوب امیدوار بوده و به آن ایمان داشته باشد. اعتقاد به اینکه روزی وضع مطلوب محقق می‌شود با [[انتظار]] رابطه‌ای منطقی دارد، چرا که کسانی که اعتقادی به بهبودی اوضاع جهان و تحقق وضع مطلوب ندارند، در انتظار آن نمی‌نشینند.
[[انتظار ظهور امام زمان]] {{ع}} از وظایف شیعیان در [[عصر غیبت]] شمرده می شود. انتظار دارای [[ارکان انتظار|ارکانی]] است که '''اعتقاد به تحقق وضع مطلوب''' از جمله این ارکان محسوب می‌شود. "اعتقاد به تحقق وضع مطلوب" این است که انسان [[منتظِر]] باید نسبت به گذر از وضع موجود و قرارگرفتن در وضع مطلوب امیدوار بوده و به آن ایمان داشته باشد. اعتقاد به اینکه روزی وضع مطلوب محقق می‌شود با [[انتظار]] رابطه‌ای منطقی دارد، چرا که کسانی که اعتقادی به بهبودی اوضاع جهان و تحقق وضع مطلوب ندارند، در انتظار آن نمی‌نشینند.


خط ۳۶: خط ۱۴:
#[[اعتقاد]] [[منتظر]] برای [[آینده]] مطلوب؛ باید همراه با [[باور قلبی]] باشد، زیرا [[باور قلبی]]، [[امید]] به آینده‌ای روشن را به [[منتظر]] نوید می‌‌دهد<ref>ر.ک. [[علی رضا پناهیان|پناهیان؛ علی رضا]]، [[انتظار عامیانه عالمانه عارفانه (کتاب)|انتظار عامیانه عالمانه عارفانه]]، ص ۱۰۶؛[[مهدی نیلی‌پور|نیلی‌پور، مهدی]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۱ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران ۱]]، ص ۲۲ ـ ۳۰.</ref>.
#[[اعتقاد]] [[منتظر]] برای [[آینده]] مطلوب؛ باید همراه با [[باور قلبی]] باشد، زیرا [[باور قلبی]]، [[امید]] به آینده‌ای روشن را به [[منتظر]] نوید می‌‌دهد<ref>ر.ک. [[علی رضا پناهیان|پناهیان؛ علی رضا]]، [[انتظار عامیانه عالمانه عارفانه (کتاب)|انتظار عامیانه عالمانه عارفانه]]، ص ۱۰۶؛[[مهدی نیلی‌پور|نیلی‌پور، مهدی]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۱ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران ۱]]، ص ۲۲ ـ ۳۰.</ref>.
#[[اعتقاد]] [[منتظر]] برای آیندۀ مطلوب نباید غیر مسؤلانه باشد، یعنی شخص [[منتظر]] اگر چه به وضعیت موجود، معترض است، ولی باید برای بهبود شرایط موجود به اندازۀ وسعش قدم بردارد و تنها چشم به راه [[آینده]] نباشد. چنان که در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است: {{متن حدیث|"لِیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ اَلْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً"}}<ref>ر.ک: دانشنامه امام مهدی، ج ۵، ص ۳۵۲، ح ۹۴۲.</ref>.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۵ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۵، ص۳۰۹-۳۱۲؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>
#[[اعتقاد]] [[منتظر]] برای آیندۀ مطلوب نباید غیر مسؤلانه باشد، یعنی شخص [[منتظر]] اگر چه به وضعیت موجود، معترض است، ولی باید برای بهبود شرایط موجود به اندازۀ وسعش قدم بردارد و تنها چشم به راه [[آینده]] نباشد. چنان که در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است: {{متن حدیث|"لِیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ اَلْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً"}}<ref>ر.ک: دانشنامه امام مهدی، ج ۵، ص ۳۵۲، ح ۹۴۲.</ref>.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۵ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۵، ص۳۰۹-۳۱۲؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسش وابسته}}
* [[ارکان انتظار]]
* [[آیا اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب از ارکان انتظار و وظایف منتظران است؟ (پرسش)]]
{{پایان پرسش وابسته}}


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[ارکان انتظار]]
* [[آیا اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب از ارکان انتظار و وظایف منتظران است؟ (پرسش)]]
* [[آیا اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب از ارکان انتظار و وظایف منتظران است؟ (پرسش)]]
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۰

انتظار ظهور امام زمان (ع) از وظایف شیعیان در عصر غیبت شمرده می شود. انتظار دارای ارکانی است که اعتقاد به تحقق وضع مطلوب از جمله این ارکان محسوب می‌شود. "اعتقاد به تحقق وضع مطلوب" این است که انسان منتظِر باید نسبت به گذر از وضع موجود و قرارگرفتن در وضع مطلوب امیدوار بوده و به آن ایمان داشته باشد. اعتقاد به اینکه روزی وضع مطلوب محقق می‌شود با انتظار رابطه‌ای منطقی دارد، چرا که کسانی که اعتقادی به بهبودی اوضاع جهان و تحقق وضع مطلوب ندارند، در انتظار آن نمی‌نشینند.

معنای ارکان انتظار

ارکان جمع رکن است که به پایه و بخش اصلی هر چیزی گفته می‌شود که سبب پایندگی آن است [۱]. در اصطلاح مهدویت، ارکان ‌انتظار‌ به ‌چند ‌مؤلفه ‌اساسی ‌گفته ‌می‌شود که ‌برای‌ تحقق ‌انتظار راستین امام مهدی (ع) ضروری ‌هستند که ‌در ‌صورت‌ فقدان حتی ‌یکی ‌از این ‌چند ‌رکن، انتظار واقعی محقق نمی‌شود.

ارکان انتظار، عناصر اصلی و پایه‌های اساسی انتظار ظهور و فرج امام مهدی(ع) است که هر مسلمانی بدون داشتن آنها منتظِر شمرده نمی‌شود و نبود هر یک از آنها موجب انحراف در معنای راستین انتظار می‌گردد. به عبارت دیگر، ارکان انتظار شماری از بینش‌ها و کنش‌هایی هستند که تحقق ماهیت انتظار راستین وابسته به تحقق آنهاست.

اعتقاد به تحقق وضع مطلوب

امید و تلاش برای گذر از وضع موجود و قرار گرفتن در وضع مطلوب در شکل‌گیری انتظار در انسان نقش اساسی دارد، چرا که انسان، به دلیل دارا بودن ظرفیت‌های فراوان، همواره برای رشد فکری و معنوی خود در تلاش است و چون این امر در زمان غیبت به دلیل نبودن امام بسیار سخت یا شاید بتوان گفت در مواقعی ناممکن است به همین دلیل به امید آینده‌ای مطلوب به انتظار می‌‌نشیند[۲]. امید به آینده‌ای که در آن مردم جهان از بیدادگری، استبداد و فشار نجات پیدا می‌‌کنند و اضطراب ها، ناامنی‌ها و افکارهای خبیث ضد انسانی از بین می‌‌رود[۳].

مؤلفه‌های اعتقاد به تحقق وضع مطلوب

  • باید توجه داشت، شکل گیری این رکن و وظیفۀ اساسی شکل گیری ساده ای نیست و احتیاج به مؤلفه‌هایی دارد، مانند:
  1. اعتقاد منتظر برای آینده مطلوب؛ باید همراه با باور قلبی باشد، زیرا باور قلبی، امید به آینده‌ای روشن را به منتظر نوید می‌‌دهد[۴].
  2. اعتقاد منتظر برای آیندۀ مطلوب نباید غیر مسؤلانه باشد، یعنی شخص منتظر اگر چه به وضعیت موجود، معترض است، ولی باید برای بهبود شرایط موجود به اندازۀ وسعش قدم بردارد و تنها چشم به راه آینده نباشد. چنان که در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: «"لِیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ اَلْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً"»[۵].[۶]

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس