البیعة لله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == {{پانویس}} {{امام مهدی}}' به '== پانویس == {{پانویس}} ')
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-*[ +* [))
خط ۳: خط ۳:
*شعار [[پرچم]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[هنگام ظهور]]
*شعار [[پرچم]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[هنگام ظهور]]
*از برخی [[روایات اسلامی]] - اعم از [[شیعه]] و [[اهل سنت]]- استفاده می‏شود که شعار [[پرچم]] پرافتخار [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} [[هنگام ظهور]]، جمله "البیعة للّه" است. [[شیخ صدوق]] [[روایت]] کرده است: "همانا بر [[پرچم]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} البیعة للّه است"<ref>{{عربی|" أَنَّهُ‏ يَكُونُ‏ فِي‏ رَايَةِ الْمَهْدِيِ‏ {{ع}} الْبَيْعَةُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏‏‏‏‏‏"}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۶۵۴، ح ۲۲؛ علی بن عبد الکریم نیلی نجفی، منتخب الانوار المضئیة، ص ۱۷۸؛ علی بن یوسف حلی، العدد القویة، ص ۶۶؛ نعیم بن حماد المروزی، الفتن، ص ۲۲۰؛ قندوزی، ینابیع المودة، ج ۳، ص ۲۶۷</ref>
*از برخی [[روایات اسلامی]] - اعم از [[شیعه]] و [[اهل سنت]]- استفاده می‏شود که شعار [[پرچم]] پرافتخار [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} [[هنگام ظهور]]، جمله "البیعة للّه" است. [[شیخ صدوق]] [[روایت]] کرده است: "همانا بر [[پرچم]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} البیعة للّه است"<ref>{{عربی|" أَنَّهُ‏ يَكُونُ‏ فِي‏ رَايَةِ الْمَهْدِيِ‏ {{ع}} الْبَيْعَةُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏‏‏‏‏‏"}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۶۵۴، ح ۲۲؛ علی بن عبد الکریم نیلی نجفی، منتخب الانوار المضئیة، ص ۱۷۸؛ علی بن یوسف حلی، العدد القویة، ص ۶۶؛ نعیم بن حماد المروزی، الفتن، ص ۲۲۰؛ قندوزی، ینابیع المودة، ج ۳، ص ۲۶۷</ref>
*همچنین در برخی [[روایات]] دیگر گفته شده است: البیعة للّه ندایی است که از سوی [[جبرئیل امین]] به گوش جهانیان می‌‏رسد. *[[شیخ مفید]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده است: "[[جبرئیل]]، از کنار دست راست او ندا سرمی‌‏دهد: البیعة للّه پس در آن هنگام، [[پیروان]] او از اقصی نقاط [[گیتی]] به سوی او می‌‏شتابند، تا این‏که با آن حضرت [[بیعت]] کنند. پس [[خداوند]] سبحانه و تعالی به وسیله او [[زمین]] را پر از [[عدل]] ‏وداد می‌‏سازد؛ آن‏سان که پر از [[ظلم]] و [[جور]] شده است"<ref>{{عربی|" جَبْرَئِيلُ {{ع}} عَنْ يَدِهِ الْيُمْنَى يُنَادِي‏ الْبَيْعَةَ لِلَّهِ‏ فَتَصِيرُ إِلَيْهِ‏ شِيعَتُهُ‏ مِنْ أَطْرَافِ الْأَرْضِ تُطْوَى لَهُمْ طَيّاً حَتَّى يُبَايِعُوهُ فَيَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً‏‏‏‏‏‏"}}، شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۹؛ طبری، دلائل الامامة، ص ۲۵۰؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۳؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص ۲۶۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۲۹ - ۱۳۰.</ref>.
*همچنین در برخی [[روایات]] دیگر گفته شده است: البیعة للّه ندایی است که از سوی [[جبرئیل امین]] به گوش جهانیان می‌‏رسد. * [[شیخ مفید]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده است: "[[جبرئیل]]، از کنار دست راست او ندا سرمی‌‏دهد: البیعة للّه پس در آن هنگام، [[پیروان]] او از اقصی نقاط [[گیتی]] به سوی او می‌‏شتابند، تا این‏که با آن حضرت [[بیعت]] کنند. پس [[خداوند]] سبحانه و تعالی به وسیله او [[زمین]] را پر از [[عدل]] ‏وداد می‌‏سازد؛ آن‏سان که پر از [[ظلم]] و [[جور]] شده است"<ref>{{عربی|" جَبْرَئِيلُ {{ع}} عَنْ يَدِهِ الْيُمْنَى يُنَادِي‏ الْبَيْعَةَ لِلَّهِ‏ فَتَصِيرُ إِلَيْهِ‏ شِيعَتُهُ‏ مِنْ أَطْرَافِ الْأَرْضِ تُطْوَى لَهُمْ طَيّاً حَتَّى يُبَايِعُوهُ فَيَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً‏‏‏‏‏‏"}}، شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۹؛ طبری، دلائل الامامة، ص ۲۵۰؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۳؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص ۲۶۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۲۹ - ۱۳۰.</ref>.
==البیعة لله در موعودنامه==
==البیعة لله در موعودنامه==
*یعنى [[بیعت]] مخصوص خداست. این [[شعار پرچم قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰</ref>. [[حضرت علی]] {{ع}} مى‌فرماید: "براى ما [[اهل بیت]] پرچمى است که هرکس بر آن پیشى گیرد دزدیده مى‌شود. هرکس از آن عقب بماند هلاک مى‌گردد و هرکس از آن پیروى کند به آن مى‌پیوندد، روى آن [[پرچم]] نوشته مى‌شود: {{عربی|"الْبَيْعَةُ لِلَّهِ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰. </ref>. البته آورده‌اند که [[هنگام ظهور]] حضرت، بانگ [[جبرئیل]] در فضا طنین‌انداز مى‌شود که جهانیان را به [[بیعت]] آن حضرت [[دعوت]] مى‌کند و مى‌فرماید: {{عربی|"الْبَيْعَةُ لِلَّهِ"}}<ref>روزگار رهایى، ج ۲، ص ۱۰۶۹</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۶</ref>.
*یعنى [[بیعت]] مخصوص خداست. این [[شعار پرچم قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰</ref>. [[حضرت علی]] {{ع}} مى‌فرماید: "براى ما [[اهل بیت]] پرچمى است که هرکس بر آن پیشى گیرد دزدیده مى‌شود. هرکس از آن عقب بماند هلاک مى‌گردد و هرکس از آن پیروى کند به آن مى‌پیوندد، روى آن [[پرچم]] نوشته مى‌شود: {{عربی|"الْبَيْعَةُ لِلَّهِ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰. </ref>. البته آورده‌اند که [[هنگام ظهور]] حضرت، بانگ [[جبرئیل]] در فضا طنین‌انداز مى‌شود که جهانیان را به [[بیعت]] آن حضرت [[دعوت]] مى‌کند و مى‌فرماید: {{عربی|"الْبَيْعَةُ لِلَّهِ"}}<ref>روزگار رهایى، ج ۲، ص ۱۰۶۹</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۶</ref>.

نسخهٔ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۳

مقدمه

البیعة لله در موعودنامه

  • یعنى بیعت مخصوص خداست. این شعار پرچم قیام حضرت مهدى (ع) است[۴]. حضرت علی (ع) مى‌فرماید: "براى ما اهل بیت پرچمى است که هرکس بر آن پیشى گیرد دزدیده مى‌شود. هرکس از آن عقب بماند هلاک مى‌گردد و هرکس از آن پیروى کند به آن مى‌پیوندد، روى آن پرچم نوشته مى‌شود: "الْبَيْعَةُ لِلَّهِ"[۵]. البته آورده‌اند که هنگام ظهور حضرت، بانگ جبرئیل در فضا طنین‌انداز مى‌شود که جهانیان را به بیعت آن حضرت دعوت مى‌کند و مى‌فرماید: "الْبَيْعَةُ لِلَّهِ"[۶][۷].

پرسش های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. " أَنَّهُ‏ يَكُونُ‏ فِي‏ رَايَةِ الْمَهْدِيِ‏ (ع) الْبَيْعَةُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏‏‏‏‏‏"، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۶۵۴، ح ۲۲؛ علی بن عبد الکریم نیلی نجفی، منتخب الانوار المضئیة، ص ۱۷۸؛ علی بن یوسف حلی، العدد القویة، ص ۶۶؛ نعیم بن حماد المروزی، الفتن، ص ۲۲۰؛ قندوزی، ینابیع المودة، ج ۳، ص ۲۶۷
  2. " جَبْرَئِيلُ (ع) عَنْ يَدِهِ الْيُمْنَى يُنَادِي‏ الْبَيْعَةَ لِلَّهِ‏ فَتَصِيرُ إِلَيْهِ‏ شِيعَتُهُ‏ مِنْ أَطْرَافِ الْأَرْضِ تُطْوَى لَهُمْ طَيّاً حَتَّى يُبَايِعُوهُ فَيَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً‏‏‏‏‏‏"، شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۹؛ طبری، دلائل الامامة، ص ۲۵۰؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۳؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص ۲۶۲
  3. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۲۹ - ۱۳۰.
  4. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰
  5. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰.
  6. روزگار رهایى، ج ۲، ص ۱۰۶۹
  7. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۱۶