رهبری باطنی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۲

مقدمه

تابش انوار باطنی امام بر دلِ انسان‌های شایسته و حرکت به سوی کمال را رهبری باطنی گویند. این گونه رهبری، کامل‌ترین نوع رهبری است و در حقیقت، امام، راه را به او نشان نمی‌دهد؛ بلکه او را به سرمنزل مقصود می‌رساند. انسان شایسته، پس از آنکه شرایط بهره‌مند شدن از نور امام را در خود ایجاد کرد، ارتباطی قوی و پایدار با امام خویش، برقرار می‌کند و برای چنین انسان‌هایی، امام غایب با امام ظاهر، تفاوتی ندارد.

امام باقر(ع)، در روایتی، سوگند یاد کرده که نور امام در دل مؤمنان، از درخشش خورشید درخشان، افزون‌تر است^[۱].^[۲]

منابع

محمدی ری‌شهری، محمد، شرح زیارت جامعه کبیره

پانویس

↑ الکافی، ج۱، ص۱۹۴، ح۱: «وَ اللَّهِ لَنُورُ الْإِمَامِ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ أَنْوَرُ مِنَ الشَّمْسِ الْمُضِيئَةِ بِالنَّهَارِ».
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، شرح زیارت جامعه کبیره ، ص ۱۰۹.

[1] الکافی، ج۱، ص۱۹۴، ح۱: «وَ اللَّهِ لَنُورُ الْإِمَامِ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ أَنْوَرُ مِنَ الشَّمْسِ الْمُضِيئَةِ بِالنَّهَارِ».

[2] محمدی ری‌شهری، محمد، شرح زیارت جامعه کبیره ، ص ۱۰۹.

[۱]

[۲]

@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 == پانویس ==
 {{پانویس}}
-[[رده:رهبری باطنی]]
 [[رده:مدخل]]
+[[رده:رهبری]]