زیارت اهل بیت: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
| موضوع مرتبط = اهل بیت | | موضوع مرتبط = اهل بیت | ||
| عنوان مدخل = زیارت اهل بیت | | عنوان مدخل = زیارت اهل بیت | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | |||
مهمترین [[هدف]] در [[زیارت]]، اتصاف [[زائر]] به اوصاف مزور است از این رو، دستورهای اکیدی درباره [[زیارت]] [[اهل بیت]]{{عم}} و کیفیت آن رسیده است؛ چنانکه [[سیره سلف صالح]] از [[اولیای خدا]] نیز چنین بوده است و [[روایات]] فراوان [[جوامع روایی]]، [[شاهد]] گویای آن است. | |||
[[حضرت رسول]]{{صل}} میفرمایند: ای [[مردم]]! خاندانم را در حال [[حیات]] و پس از حیاتم بزرگ شمارید و آنها را [[احترام]] کنید و [[برتری]] دهید <ref>{{متن حدیث|أَيُّهَا النَّاسُ! عَظِّمُوا أَهْلَ بَيْتِي فِي حَيَاتِي وَ مِنْ بَعْدِي وَ أَكْرِمُوهُمْ وَ فَضِّلُوهُمْ}}؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۹، ص۶۵.</ref>. | |||
[[رسول خدا]]{{صل}} میفرمایند: [[زیارت]]، [[مودت]] را تثبیت میکند <ref>{{متن حدیث|الزِّيَارَةُ تُثْبِتُ الْمَوَدَّةَ}}؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۱۰، ص۳۷۴.</ref>. | |||
مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۱۰، ص۳۷۴ | |||
[[امام رضا]]{{ع}} [[زیارت]] [[امام]] را [[عهد]] و پیمانی بر گردن [[شیعیان]] و [[پیروان]] [[امام]] میدانند و میفرمایند: هر امامی بر گردن [[دوستان]] و شیعیانش پیمانی دارد. از علامات و موجبات کمال وفای به آن [[پیمان]]، [[زیارت]] [[قبور]] ایشان است؛ پس کسانی که با رغبت به زیارتشان بروند و برای [[تصدیق]] رغبت و [[شوق]]، اینان را [[زیارت]] کنند، [[روز قیامت]] شفیعشان خواهند بود <ref>{{متن حدیث|إِنَّ لِكُلِّ إِمَامٍ عَهْداً فِي عُنُقِ أَوْلِيَائِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ إِنَّ مِنْ تَمَامِ الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ وَ حُسْنِ الْأَدَاءِ زِيَارَةَ قُبُورِهِمْ فَمَنْ زَارَهُمْ رَغْبَةً فِي زِيَارَتِهِمْ وَ تَصْدِيقاً بِمَا رَغِبُوا فِيهِ كَانَ أَئِمَّتُهُمْ شُفَعَاءَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}؛ من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۵۷۷.</ref>. | |||
{{ | |||
{{ | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
خط ۵۳: | خط ۴۹: | ||
* [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای اهل بیت|پایاننامهشناسی اهل بیت]] | * [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای اهل بیت|پایاننامهشناسی اهل بیت]] | ||
{{پایان منبع جامع}} | {{پایان منبع جامع}} | ||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:34532.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲۵ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۲
مقدمه
مهمترین هدف در زیارت، اتصاف زائر به اوصاف مزور است از این رو، دستورهای اکیدی درباره زیارت اهل بیت(ع) و کیفیت آن رسیده است؛ چنانکه سیره سلف صالح از اولیای خدا نیز چنین بوده است و روایات فراوان جوامع روایی، شاهد گویای آن است.
حضرت رسول(ص) میفرمایند: ای مردم! خاندانم را در حال حیات و پس از حیاتم بزرگ شمارید و آنها را احترام کنید و برتری دهید [۱].
رسول خدا(ص) میفرمایند: زیارت، مودت را تثبیت میکند [۲].
امام رضا(ع) زیارت امام را عهد و پیمانی بر گردن شیعیان و پیروان امام میدانند و میفرمایند: هر امامی بر گردن دوستان و شیعیانش پیمانی دارد. از علامات و موجبات کمال وفای به آن پیمان، زیارت قبور ایشان است؛ پس کسانی که با رغبت به زیارتشان بروند و برای تصدیق رغبت و شوق، اینان را زیارت کنند، روز قیامت شفیعشان خواهند بود [۳].
جستارهای وابسته
منبعشناسی جامع اهل بیت
منابع
پانویس
- ↑ «أَيُّهَا النَّاسُ! عَظِّمُوا أَهْلَ بَيْتِي فِي حَيَاتِي وَ مِنْ بَعْدِي وَ أَكْرِمُوهُمْ وَ فَضِّلُوهُمْ»؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۹، ص۶۵.
- ↑ «الزِّيَارَةُ تُثْبِتُ الْمَوَدَّةَ»؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۱۰، ص۳۷۴.
- ↑ «إِنَّ لِكُلِّ إِمَامٍ عَهْداً فِي عُنُقِ أَوْلِيَائِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ إِنَّ مِنْ تَمَامِ الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ وَ حُسْنِ الْأَدَاءِ زِيَارَةَ قُبُورِهِمْ فَمَنْ زَارَهُمْ رَغْبَةً فِي زِيَارَتِهِمْ وَ تَصْدِيقاً بِمَا رَغِبُوا فِيهِ كَانَ أَئِمَّتُهُمْ شُفَعَاءَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»؛ من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۵۷۷.