اطاعت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۹

اطاعت به معنای پیروی و فرمانبرداری، یکی از وظایف امّت در برابر اوامر خدا و رسول و اولی الأمر است^[۱].

"الاطاعة"، مصدر فعل "اطاع"^[۲]، در لغت به معنای فرمان‌برداری، فرمان بردن، طاعت، فرمان‌بری، انقیاد، تسلیم‌شدگی، فروتنی و تواضع است^[۳]. فراهیدی در کتاب العین، اطاعت را انقیاد ترجمه کرده است^[۴].

↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۸۲.
↑ ر.ک: اسماعیل بن عباد (صاحب بن عباد)، المحیط فی اللغة، ج۲، ص۱۲۰.
↑ ر.ک: علی اکبر دهخدا، لغت‌نامه، زیر نظر محمد معین و سیدجعفر شهیدی، ج۲، ص۲۴۳۷-۲۴۳۸؛ محمد معین، فرهنگ فارسی، ج۱، ص۲۹۶.
↑ ر.ک: خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۲۰۹.
↑ جعفرپیشه‌ فرد، مصطفی، دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۳، ص ۵۲۷ - ۵۳۵

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{امامت}}
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اطاعت در لغت]] - [[اطاعت در قرآن]] - [[اطاعت در اصول فقه]] - [[اطاعت در فقه اسلامی]] - [[حق اطاعت]] - [[اطاعت در معارف دعا و زیارات]] - [[اطاعت در معارف و سیره سجادی]] - [[اطاعت در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اطاعت در لغت]] - [[اطاعت در قرآن]] - [[اطاعت در اصول فقه]] - [[اطاعت در فقه اسلامی]] - [[حق اطاعت]] - [[اطاعت در معارف دعا و زیارات]] - [[اطاعت در معارف و سیره سجادی]] - [[اطاعت در معارف و سیره رضوی]]</div>
 '''اطاعت''' به معنای [[پیروی]] و [[فرمانبرداری]]، یکی از [[وظایف]] [[امّت]] در برابر [[اوامر]] [[خدا]] و [[پیامبر|رسول]] و [[اولی الأمر]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۸۲.</ref>.