اقطاع ارفاقی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اقطاع ارفاقی در قرآن]] - [[اقطاع ارفاقی در حدیث]] - [[اقطاع ارفاقی در فقه اسلامی]] - [[اقطاع ارفاقی در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = اقطاع ارفاقی (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اقطاع ارفاقی در قرآن]] - [[اقطاع ارفاقی در حدیث]] - [[اقطاع ارفاقی در فقه اسلامی]] - [[اقطاع ارفاقی در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[اقطاع ارفاقی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۰

مقدمه

اقطاع ارفاقی، گونه‌ای از اقطاعات، شامل واگذاری معادن، راه‌ها و بازارها است، که از سوی امام و حاکم اسلامی در اختیار کسی قرار می‌گیرد تا از آن انتفاع ببرد؛ نظیر اقطاع معدن نمک در سد "مأرب" از جانب پیامبر(ص)[۱]. بعدها اقطاع ارفاقی، به داشتن حق اولویت نسبت به یک مکان معین با شرط عدم زیان به دیگری نیز اطلاق گردید، مانند حق اولویت میدان‌گاه‌ها، بازار، حریم شهر و کنار خیابان جهت خرید و فروش[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۳۵؛ الأموال، شماره ۶۸۳؛ یحیی بن آدم، الخراج، شماره ۳۴۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۱۹۸-۱۹۷ و ۱۸۷.
  2. الحاوی، ج۱، ص۲۰۷-۱۹۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۵۵۹.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۳۹.