سیف الاسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سیف الاسلام در قرآن]] - [[سیف الاسلام در حدیث]] - [[سیف الاسلام در فقه اسلامی]] - [[سیف الاسلام در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = سیف الاسلام (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سیف الاسلام در قرآن]] - [[سیف الاسلام در حدیث]] - [[سیف الاسلام در فقه اسلامی]] - [[سیف الاسلام در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سیف الاسلام (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
==مقدمه==
==مقدمه==
سیف الاسلام، لقبی بود که به [[سرداران]] [[جنگی]] [[اسلام]] می‌دادند و همواره میان [[سرداران]] [[حکومت‌ها]] مرسوم بود. درباره [[زبیر]] آمده است: {{عربی|و هو أول من سلّ سيفه في الإسلام}}<ref>الاعلام، ج۳، ص۴۳؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۲۶۸.</ref>. بعدها این [[لقب]]، [[لقب]] "[[ظهیرالدین طغتگین]]" مؤسس اتابکان [[دمشق]] (۴۹۷ ه.ق) گردید<ref>فرهنگ معین، ج۵، ص۱۱۲۰.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۲۴.</ref>.
سیف الاسلام، لقبی بود که به [[سرداران]] [[جنگی]] [[اسلام]] می‌دادند و همواره میان [[سرداران]] [[حکومت‌ها]] مرسوم بود. درباره [[زبیر]] آمده است: {{عربی|و هو أول من سلّ سيفه في الإسلام}}<ref>الاعلام، ج۳، ص۴۳؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۲۶۸.</ref>. بعدها این [[لقب]]، [[لقب]] "[[ظهیرالدین طغتگین]]" مؤسس اتابکان [[دمشق]] (۴۹۷ ه.ق) گردید<ref>فرهنگ معین، ج۵، ص۱۱۲۰.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۲۴.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۵۷

مقدمه

سیف الاسلام، لقبی بود که به سرداران جنگی اسلام می‌دادند و همواره میان سرداران حکومت‌ها مرسوم بود. درباره زبیر آمده است: و هو أول من سلّ سيفه في الإسلام[۱]. بعدها این لقب، لقب "ظهیرالدین طغتگین" مؤسس اتابکان دمشق (۴۹۷ ه.ق) گردید[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. الاعلام، ج۳، ص۴۳؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۲۶۸.
  2. فرهنگ معین، ج۵، ص۱۱۲۰.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۲۴.