مسبحات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*"مسبحات" عنوان دسته‌ای از سوره‌های قرآن کریم است که با تسبیح خداوند آغاز می‌شود. این سوره‌ها عبارتند از: بنی اسرائیل، حدید، صف، حشر، جمعه، تغابن و اعلی. [[امام باقر]] {{ع}} در باب فضیلت این سوره‌ها فرمود: هرکس همه مسبحات را پیش از آن‌که بخوابد، تلاوت نماید، نمی‌میرد تا [[حضرت مهدی]] {{ع}} را درک کند و چنان‌چه مرد، در پناه و همسایگی [[رسول خدا]] {{صل}} خواهد بود<ref>ثواب الاعمال، ص ۱۴۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۴۱.</ref>. | *"مسبحات" عنوان دسته‌ای از سوره‌های قرآن کریم است که با تسبیح خداوند آغاز می‌شود. این سوره‌ها عبارتند از: بنی اسرائیل، حدید، صف، حشر، جمعه، تغابن و اعلی. [[امام باقر]] {{ع}} در باب فضیلت این سوره‌ها فرمود: هرکس همه مسبحات را پیش از آن‌که بخوابد، تلاوت نماید، نمی‌میرد تا [[حضرت مهدی]] {{ع}} را درک کند و چنان‌چه مرد، در پناه و همسایگی [[رسول خدا]] {{صل}} خواهد بود<ref>ثواب الاعمال، ص ۱۴۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۴۱.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۳۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- "مسبحات" عنوان دسته‌ای از سوره‌های قرآن کریم است که با تسبیح خداوند آغاز می‌شود. این سوره‌ها عبارتند از: بنی اسرائیل، حدید، صف، حشر، جمعه، تغابن و اعلی. امام باقر (ع) در باب فضیلت این سوره‌ها فرمود: هرکس همه مسبحات را پیش از آن‌که بخوابد، تلاوت نماید، نمی‌میرد تا حضرت مهدی (ع) را درک کند و چنان‌چه مرد، در پناه و همسایگی رسول خدا (ص) خواهد بود[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ ثواب الاعمال، ص ۱۴۸.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۴۱.