ارتباط با جوامع: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱۲: خط ۱۲:
# [[عزت]] در مقابل کافران، ویژگی [[مؤمنان راستین]]: {{متن قرآن|فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ...}}<ref>«خداوند به زودی گروهی را می‌آورد که دوستشان می‌دارد و دوستش می‌دارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند، در راه خداوند جهاد می‌کنند و از سرزنش سرزنشگری نمی‌هراسند» سوره مائده، آیه ۵۴.</ref>.
# [[عزت]] در مقابل کافران، ویژگی [[مؤمنان راستین]]: {{متن قرآن|فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ...}}<ref>«خداوند به زودی گروهی را می‌آورد که دوستشان می‌دارد و دوستش می‌دارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند، در راه خداوند جهاد می‌کنند و از سرزنش سرزنشگری نمی‌هراسند» سوره مائده، آیه ۵۴.</ref>.
# نهی مؤمنان از [[پشتیبانی]] و [[حمایت]] کفار: {{متن قرآن|فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِلْكَافِرِينَ}}<ref>«پس هیچ‌گاه پشتیبان کافران مباش» سوره قصص، آیه ۸۶.</ref>.
# نهی مؤمنان از [[پشتیبانی]] و [[حمایت]] کفار: {{متن قرآن|فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِلْكَافِرِينَ}}<ref>«پس هیچ‌گاه پشتیبان کافران مباش» سوره قصص، آیه ۸۶.</ref>.
#آیاتی نیز [[زنان]] و مردان [[مؤمن]] را از [[ازدواج]] با زنان و مردان [[مشرک]]<ref>{{متن قرآن|مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَى مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ}} «پیامبر و مؤمنان نباید برای مشرکان پس از آنکه بر ایشان آشکار شد که آنان دوزخیند آمرزش بخواهند هر چند خویشاوند باشند» سوره توبه، آیه ۱۱۳.</ref> [[نهی]] کرده و آنان را از [[استغفار]] برای [[مشرکان]] برحذر داشته است<ref>صراحت و الزام.</ref>.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۴۳۴.</ref>
#آیاتی نیز [[زنان]] و مردان [[مؤمن]] را از [[ازدواج]] با زنان و مردان [[مشرک]]<ref>{{متن قرآن|مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَى مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ}} «پیامبر و مؤمنان نباید برای مشرکان پس از آنکه بر ایشان آشکار شد که آنان دوزخیند آمرزش بخواهند هر چند خویشاوند باشند» سوره توبه، آیه ۱۱۳.</ref> [[نهی]] کرده و آنان را از [[استغفار]] برای [[مشرکان]] برحذر داشته است<ref>صراحت و الزام.</ref><ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۴۳۴.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش