جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
نیز آن حضرت از خدای متعال درخواست می‌کند که: آن‌گاه که [[شیطان]] می‌خواهد بر [[زبان]] ما [[شهادت]] باطلی را جاری سازد به جای آن [[حمد]] و [[سپاس]] خودت را قرار ده<ref>نیایش بیستم.</ref>. | نیز آن حضرت از خدای متعال درخواست می‌کند که: آن‌گاه که [[شیطان]] می‌خواهد بر [[زبان]] ما [[شهادت]] باطلی را جاری سازد به جای آن [[حمد]] و [[سپاس]] خودت را قرار ده<ref>نیایش بیستم.</ref>. | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} [[قرآن]] را عامل [[سکوت]] و گنگی زبان از فرو افتادن در باطل دانسته است: «خدایا بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] فرست و قرآن را... برای زبان‌های ما از فرو رفتن در باطل، بدون آن‌که به سبب [[بیماری]] باشد، لال کننده... قرار ده»<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref> | [[امام سجاد]]{{ع}} [[قرآن]] را عامل [[سکوت]] و گنگی زبان از فرو افتادن در باطل دانسته است: «خدایا بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] فرست و قرآن را... برای زبان‌های ما از فرو رفتن در باطل، بدون آن‌که به سبب [[بیماری]] باشد، لال کننده... قرار ده»<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref><ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۳۰، چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref><ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «باطل»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۰۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||