بجیر نخعی در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
خط ۱۰: خط ۱۰:
*بجیر، از نیروهای [[جهادگر]] [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}} بود که در [[جنگ جمل]] با [[شجاعت]] و [[دلاوری]] [[مجاهدت]] کرد. [[نقل]] است هنگامی که [[علی]]{{ع}} به شتر [[عایشه]] نزدیک شد، به بجیر فرمود: "آن شتر که عامل اصلی [[فتنه]]‌هاست را متوقف کن". این در حالی بود که گروهی از نخعی‌ها و همدانی‌ها دور او را گرفته و از وی [[مراقبت]] می‌کردند، بجیر با سرعت و جرئت از پشت به شتر [[عایشه]] حمله کرد و با ضربه‌ای به پهلوی شتر او زد و شتر به [[زمین]] افتاد و از حرکت باز ایستاد<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۴۰.</ref>.
*بجیر، از نیروهای [[جهادگر]] [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}} بود که در [[جنگ جمل]] با [[شجاعت]] و [[دلاوری]] [[مجاهدت]] کرد. [[نقل]] است هنگامی که [[علی]]{{ع}} به شتر [[عایشه]] نزدیک شد، به بجیر فرمود: "آن شتر که عامل اصلی [[فتنه]]‌هاست را متوقف کن". این در حالی بود که گروهی از نخعی‌ها و همدانی‌ها دور او را گرفته و از وی [[مراقبت]] می‌کردند، بجیر با سرعت و جرئت از پشت به شتر [[عایشه]] حمله کرد و با ضربه‌ای به پهلوی شتر او زد و شتر به [[زمین]] افتاد و از حرکت باز ایستاد<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۴۰.</ref>.
*به گفته [[طبری]] کسی که شتر [[عایشه]] را پی کرد و از حرکت انداخت [[بجیر بن لجه ضبی]] از [[اهل کوفه]] بود <ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۵۲۳ (محتمل است بجیر بن لجه ضبی همان بجیر نخعی باشد که از اهل کوفه بوده است).</ref>.
*به گفته [[طبری]] کسی که شتر [[عایشه]] را پی کرد و از حرکت انداخت [[بجیر بن لجه ضبی]] از [[اهل کوفه]] بود <ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۵۲۳ (محتمل است بجیر بن لجه ضبی همان بجیر نخعی باشد که از اهل کوفه بوده است).</ref>.
*[[ابن اثیر]]؛ [[اعین بن ضبیعه]] را عامل پی کردن شتر [[نقل]] کرده است<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۳ (در شرح حال اعین است).</ref>.
* [[ابن اثیر]]؛ [[اعین بن ضبیعه]] را عامل پی کردن شتر [[نقل]] کرده است<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۳ (در شرح حال اعین است).</ref>.
*[[نصر بن مزاحم]]؛ [[عمرو بن غزیه انصاری]] را عامل پی کردن شتر [[عایشه]] می‌داند و می‌نویسد: "او در [[صفین]] هم در رکاب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} جنگید"<ref>وقعة صفین، ص۳۷۹.</ref>.
* [[نصر بن مزاحم]]؛ [[عمرو بن غزیه انصاری]] را عامل پی کردن شتر [[عایشه]] می‌داند و می‌نویسد: "او در [[صفین]] هم در رکاب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} جنگید"<ref>وقعة صفین، ص۳۷۹.</ref>.
*احتمال دارد که تمامی این افراد هر کدام به نوعی در پی کردن شتر [[عایشه]] نقش داشته‌اند؛ زیرا شتر [[عایشه]] را جمع زیادی از نیروهای [[بصری]] و همراهان [[عایشه]] و [[طلحه]] و [[زبیر]] [[مراقبت]] می‌کردند، لذا از پا درآوردن آن شتر، کار سخت و مشکلی بوده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۶.</ref>
*احتمال دارد که تمامی این افراد هر کدام به نوعی در پی کردن شتر [[عایشه]] نقش داشته‌اند؛ زیرا شتر [[عایشه]] را جمع زیادی از نیروهای [[بصری]] و همراهان [[عایشه]] و [[طلحه]] و [[زبیر]] [[مراقبت]] می‌کردند، لذا از پا درآوردن آن شتر، کار سخت و مشکلی بوده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۶.</ref>



نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۱

مقدمه

منابع رجال و تراجم شیعه

اختیار معرفة الرجال (محمد بن حسن طوسی)

الرجال (محمد بن حسن طوسی)

الفهرست (محمد بن حسن طوسی)

فهرست اسماء مصنفی الشیعة (احمد بن علی نجاشی)

فهرست اسماء علماء الشیعه و مصنفیهم (منتجب‌الدین رازی)

خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال (علامه حلی)

الرجال (ابن‌داوود حلی)

مجمع الرجال (عنایت‌الله قهپایی)

منهج المقال (محمد بن علی استرآبادی)

جامع الرواة (محمد بن علی اردبیلی)

نقد الرجال (مصطفی بن حسین تفرشی)

تنقیح المقال (عبدالله مامقانی)

معجم رجال الحدیث (سید ابوالقاسم خوئی)

الجامع فی الرجال (موسی عباسی زنجانی)

قاموس الرجال (محمد تقی شوشتری)

منابع

پانویس

  1. اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۴۰.
  2. تاریخ طبری، ج۴، ص۵۲۳ (محتمل است بجیر بن لجه ضبی همان بجیر نخعی باشد که از اهل کوفه بوده است).
  3. اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۳ (در شرح حال اعین است).
  4. وقعة صفین، ص۳۷۹.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۶.