ابوغزیه انصاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

وی از بنی نجار خزرج است و ظاهراً به دلیل سکونت در شام، او را از اصحاب شامی شمرده‌اند[۱]. هرچند حدیث او از رسول خدا(ص) در صحابی بودنش صراحت ندارد، ولی ابن منده، ابوموسی[۲]، ابونعیم[۳] و دیگران، صحابی بودنش را مسلم دانسته‌اند. وی می‌گوید: روزی رسول خدا(ص) با گروهی از یارانش بود که یک نفر صدا زد: ای محمد! ای ابوالقاسم. حضرت تصور کرد مورد خطاب قرار گرفته، ولی آن مرد گفت: پدر و مادرم به فدایت! منظور، شما نبودید، بلکه آن شخص انصاری بود. رسول خدا(ص) فرمود: نام وکنیه مرا در یک نفر جمع نکنید[۴]. دیگر صحابه نگاران، این روایت را به اختصار آورده‌اند[۵]. با مراجعه به کتب صحابه نگاری و تراجم، آشکار می‌شود که خاندان ابوغزیه، خاندان بزرگی بوده‌اند که برخی از فرزندان و عموزادگان او، و نیز راویان شماری از آنان، از صاحب منصبان شمرده می‌شده‌اند.[۶]

منابع

پانویس

  1. ابونعیم، ج۶، ص۲۹۸۳.
  2. ر. ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۳۳.
  3. ابونعیم، ج۶، ص۲۹۸۳.
  4. طبرانی، ج۲۲، ص۳۲۲؛ ابونعیم، ج۶، ص۲۹۸۳؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۴۲۱.
  5. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۹؛ اسد الغابه، ج۶، ص۲۳۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۶۲.
  6. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ابوغزیه انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۶۴.