حارث بن عبد عمرو
آشنایی اجمالی
وی حارث بن عبد عمرو بن معاذ بن یزید، از بنوجعفر بن کلاب است[۱]. نام جدش را «معز»[۲]، «معاز»[۳] و «معاویه»[۴] نیز گفتهاند. ابن حجر[۵] در بخش سوم کتاب خود (مخضرمین) از او یاد کرده، میگوید: حارث دوره جاهلی را درک کرد و بعد از رسول خدا (ص) به اسلام گروید. فرزندش زفر، از بزرگان قبیله خویش[۶] و در شمار فرماندهان سپاه معاویه در جنگ صفین بود[۷] که بعدها کارگزار عبدالله بن زبیر در قنسیرین شد[۸]. گفتنی است نوادگان حارث، به نامهای «وکیع» و «هذیل» نیز، از مردان شجاع و صاحب نام زمان خود بودهاند[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
- بنوجعفر بن کلاب (قبیله)
- زفر بن حارث بن عبد عمرو (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۸۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۵.
- ↑ ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۵.
- ↑ ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۱۶.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۹، ص۳۴.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۵.
- ↑ ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۵.
- ↑ منقری، وقعة صفین، ص۲۰۶.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۷، ص۴۱.
- ↑ ر. ک: ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۳، ص۱۰۹؛ زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۸، ص۷۹.
- ↑ بانشی، رحمتالله، مقاله «حارث بن عبد عمرو»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۷۶.