میلخاء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۳ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

  • "میلخاء" بر طبق روایتی از پیشوای ششم، در آخرین رویارویی سپاه حق با قوم یهود، دابة الارض خارج می‌شود و خداوند اصحاب کهف را همراه سگشان برمی‌انگیزد. دو تن از اصحاب کهف به نام‌های "میلخاء" و "حملاها" هستند که این دو نفر، دو شاهدی هستند که بر حضرت مهدی (ع) شهادت می‌دهند و سلام می‌گویند؛ چنان‌که خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: ﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الأَشْهَادُ[۱] این‌ها همان گواهان هستند که به حضرت قائم (ع) به اسم، سلام می‌دهند[۲][۳].


منابع

پانویس

  1. سوره مؤمن، ۵۱.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵؛ الزام الناصب، ص ۱۷۷ و ۱۸۰.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۲۳.