نعمت امام مهدی
مقدمه
- علاوه بر اینکه وجود حضرت، نعمت است، آنچه از نعمتها که بندگان در آن غوطهورند (از نعمتهای ظاهری و باطنی) همه به برکت وجود شریف حضرت حجت (ع) است.
- امام صادق (ع) در تفسیر آیه شریفه ﴿ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ﴾[۱] میفرماید: نعیم ما هستیم[۲].
- وجود امام، عظیمترین نعمتهای الهی است، زیرا که اصل سایر نعمتهای ظاهری و باطنی است و از اینجا است که در روایات آمده که همه مردم روز قیامت درباره نعیم مورد سؤال قرار میگیرند. البته نعمتهای آن حضرت در زمان ظهورش نیز ویژگی خاصی دارد[۳]. چنانکه اخباری در اینباره وارد شده است. پیامبر اکرم (ص) فرمود: امت من در زمان مهدی به نعمتی متنعم خواهند شد که هیچگاه به مثل آن متنعم نگشتهاند. آسمان باران رحمتش را بر آنها میبارد و زمین هیچ گیاهی را رها نمیکند، مگر اینکه آن را برآورد[۴].
- حضرت امیر (ع) در تفسیر آیه مبارکه: ﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ كُفْرًا﴾[۵]؛ آیا ندیدی آنان را که نعمت الهی را به کفر بدل ساختند، فرمود: ما آن نعمت هستیم که خداوند بر بندگانش عنایت کرده و به سبب ما رستگار میگردند آنان که روز قیامت رستگار میشوند[۶].
- پس خود حضرت مهدی (ع) نعمت است و از آنجا که شکر نعمت واجب است، شیعیان باید شکر نعمت حضرت را چنین به جا بیاورند:
- شناخت قلبی و معرفت این نعمت والای الهی؛
- بیان کردن فضایل و نشر دلایل آن بزرگوار؛
- صدقه دادن برای سلامتی وجود آن حضرت؛
- تقرب جستن به آستانه او با انجام دادن کارهایی که موردپسند و مایه نزدیک شدن به درگاهش است؛
- اهتمام به دعاهای خالصانه برای تعجیل فرج آن حضرت[۷][۸].