محمد بن علی بن محبوب اشعری قمی

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

علمای رجال ابوجعفر محمد بن علی بن محبوب اشعری قمی را از فقهای بزرگ شیعه و از محدثان موثق و صحیح المذهب دانسته‌اند،^[۱] هرچند شیخ طوسی می‌‌نویسد که وی از هیچ امامی روایتی را نقل نکرده است.^[۲] به هر حال نام او در اسناد روایات بسیاری (بیش از ۱۲۰۰ مورد) آمده است. ابوجعفر از محمد بن خالد برقی، ابراهیم بن مهزیار، محمد بن ابی عمیر و دیگران روایت کرده^[۳] و کسانی چون محمد بن یحیی عطار، ابن بطه و احمد بن ادریس از او روایت کرده‌اند.^[۴]

آثارش عبارت‌اند از: کتاب الجامع شامل الوضوء، الصلاة، الزکاة، الصیام و الحج و کتاب الضیاء و النور شامل الاحکام، النکاح، الطلاق، الرضاع، الحدود، الدیات، الثواب و الزمرد.^[۵] همچنین کتاب‌های النوادر، الجنائز، الزبرجده، التولد، ^[۶] الفتیا^[۷] و البواب از اوست.^[۸] با توجه به اساتید و شاگردانش به دست می‌‌آید که ابوجعفر در قرن دوم و به احتمالی در قرن سوم می‌‌زیسته است.^[۹]

منابع

جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۲۴۵.
↑ رجال الطوسی، ص۴۹۴.
↑ معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۷.
↑ رجال الطوسی، ص۴۹۴.
↑ الفهرست (طوسی)، ص۲۲۲.
↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۲۴۵.
↑ معالم العلماء، ص۱۰۳.
↑ ایضاح المکنون، ج۲، ص۲۹۷.
↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۶۰.

[1] رجال النجاشی، ج۲، ص۲۴۵.

[2] رجال الطوسی، ص۴۹۴.

[3] معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۷.

[4] رجال الطوسی، ص۴۹۴.

[5] الفهرست (طوسی)، ص۲۲۲.

[6] رجال النجاشی، ج۲، ص۲۴۵.

[7] معالم العلماء، ص۱۰۳.

[8] ایضاح المکنون، ج۲، ص۲۹۷.

[9] جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۶۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]