عدالت‌محوری در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

عدالت‌محوری و اسلام ناب

اسلام ناب محمدی (ص) در پی ترویج عدالت بوده[۱] و در این میان امیرالمؤمنین (ع) به عنوان الگوی تام اسلام ناب در احیای عدالت، حتی نسبت به برادر خود نیز استثنا قائل نشدند[۲]. عدالت از چنان اهمیتی برخوردار است[۳] که مرجع تقلید بدون داشتن ملکه عدالت شایستگی تقلید ندارد[۴]، قاضی اگر عادل نباشد نمی‌تواند قضاوت کند[۵]؛ ولی فقیه اگر عادل نباشد از رهبری عزل شده[۶] و در دادگاه اگر شاهد، عادل نباشد، شهادتش پذیرفته نمی‌شود[۷]. البته در تمامی این موارد مراد از عادل، فرد دارای عصمت نیست؛ بلکه پرهیز از گناه عمدی و استغفار و مصر نبودن بر گناه از روی غفلت ملکه عدالت را ایجاد می‌کند[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. نهج البلاغه، نامه ۵۳.
  2. نهج البلاغه، خطبه ۲۲۴.
  3. ﴿لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ... «ما پیامبرانمان را با برهان‌ها (ی روشن) فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند.».. سوره حدید، آیه ۲۵.
  4. امام خمینی، تحریر الوسیلة، ص۹.
  5. امام خمینی، تحریر الوسیلة، ص۸۲۳؛ آیت الله خامنه‌ای، ۲۳/۱۰/۱۳۷۱.
  6. جوادی آملی، عبدالله، ولایت فقیه ولایت فقاهت و عدالت، ص۱۶۸.
  7. امام خمینی، تحریر الوسیلة، ص۸۵۱-۸۵۲.
  8. آیت الله خامنه‌ای، ۲۳/۱۰/۱۳۷۱.
  9. ملکوتیان، مصطفی و ولدان، محمد باقر، مقاله «استبداد»، مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌.