ایمان به اهل بیت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ایمان به اهل بیت (ع) نخستین و مهمترین پیوند قلبی ما با آنهاست. خدای متعال می‌فرماید: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ[۱].

ایمان به اهل بیت (ع) و دارای مراتب و جلوه‌های متعددی است:

  1. ایمان به خود اهل بیت (ع) و آنچه آنها به آن ایمان دارند[۲]؛
  2. ایمان به رجعت اهل بیت (ع)[۳]؛
  3. ایمان به نهان و آشکار اهل بیت (ع)[۴]؛
  4. ایمان به شاهد و غایب اهل بیت (ع)[۵]؛
  5. ایمان به اولین و آخرین اهل بیت (ع)[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر او و کتابی که بر پیامبرش فرو فرستاده و کتابی که پیش از آن فرود آورده است ایمان بیاورید» سوره نساء، آیه ۱۳۶.
  2. «مُؤْمِنٌ بِكُمْ وَ بِمَا آمَنْتُمْ بِهِ»
  3. «مُؤْمِنٌ بِإِيَابِكُمْ».
  4. «مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ عَلَانِيَتِكُمْ».
  5. «وَ شَاهِدِكُمْ وَ غَائِبِكُمْ».
  6. «وَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ»
  7. مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۷۱ ـ ۷۲.