بنی جدیة بن کعب
مقدمه
این طایفه، از شاخه‌های قبیله سعدالعشیره مذحج هستند که نسب از جدیّة بن کعب بن أود بن صعب بن سعد العشیره می‌برند[۱]. نام اصلی جدیّة را «حارث» گفته‌اند[۲]. از بنی شبیب بن عبداللّه بن شکل بن بدر، به عنوان یکی از مهمترین شاخه‌های آن یاد شده است[۳]. بنی اود از دشمنان سر سخت علی(ع) و فرزندان پاک و مطهرشان(ع) بودند. چندان که گفته شده اودی ای نبود مگر این که نسبت به بنی امیه متعصب بود و منحرف از علی(ع)[۴]. ابن کلبی هم در این باره می‌نویسد: «بنی اود را دیدم که بدگویی به علی بن ابی طالب(ع) را به فرزندان و خدمتکارانشان آموزش می‌دادند»[۵]. آنان در جنگ صِفّین، در کنار معاویه بوده و پس از آن هم همواره با بنی امیّه و عمّال آنها و علیه اهل بیت(ع) فعالیت می‌کردند[۶]. شاید همین دشمنی‌ها موجب شده بود که علی(ع) یکی از آنان به نام شبیب بن عبدالله بن شکل بن بدر که از اعضای طایفه جُدَیَّةُ بن کَعْب بود را از کوفه به شام تبعید کند[۷].[۸]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۲۳؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۱۱.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۲۳؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۱۱.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۲۴.
- ↑ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۱۱.
- ↑ ثقفی کوفی، الغارات، ج۲، ص۸۴۲؛ ابن طاوس، فرحة الغری، ص۴۹.
- ↑ مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۳، ص۱۴۴؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۱؛ ابن طاوس، فرحة الغری، ص۵۰.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۲۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.