الشموس الطالعة من مشارق الزیارة الجامعة (کتاب)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
الشموس الطالعة من مشارق الزیارة الجامعة کتابی است به زبان عربی که به شرح تفصیلی زیارت جامعه کبیره می‌پردازد. این کتاب به قلم سید حسین همدانی درودآب‍ادی نوشته شده و توسط چهار انتشارات ایرانی و غیر ایرانی از جمله: انتشارات بیدار (ایران)، انتشارات انصاریان (ایران)، انتشارات مرکز نشر الکتاب (ایران) ، و مؤسسة العروة الوثقى (لبنان) - به چاپ رسیده‌است.[۱]
| الشموس الطالعة | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| ترجمهٔ کتاب | من مشارق الزیارة الجامعة |
| نویسنده | سید حسین همدانی درودآب‍ادی |
| تحقیق یا تدوین | محسن بیدارفر، نبیل رضا علوان |
| موضوع | زیارتنامه جامعه کبیره، امامت و ولایت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات *بیدار، (قم، ایران: ۱۳۸۴ ش، ۱۴۲۶ ق)
|
| شابک | [https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=
|
| شماره ملی | ۱۰۵۱۶۲۷ |
درباره کتاب
شارح با تشریح مفاهیم این زیارت که مجموعهای از صفات و فضایل اهلبیت را بازگو نموده، تلاش کرده مستندات قرآنی و روایی متعددی برای هر فقره از آن بیابد. وی بعد از نقل هر عبارت ابتدا به توضیح مفاهیم پرداخته و سپس آیات قرآن را برای شرح آن به عنوان استشهاد آورده است. این زیارتنامه حاوی یک دوره معارف قرآنی و اهلبیت(ع) است.[۱]
این کتاب در نوبت‌ها و گونه‌های متعدد تک جلدی (انصاریان)، دو جلدی (بیدار)، به چاپ رسیده است.
فهرست کتاب
- مقدمة المؤلف؛
- الشروع فی شرح الزیارة؛
- قوله(ع):«السلام علیکم»؛
- قوله(ع):«یا اهل بیت النبوة»؛
- قوله(ع):«و موضع الرسالة»؛
- قوله(ع):«و مختلف الملائکه»؛
- قوله(ع):«و مهبط الوحی»؛
- قوله(ع):«و معدن الرحمة»؛
- قوله(ع):«و خزان العلم»؛
- قوله(ع):«و منتهی الحلم»؛
- قوله(ع):«و اصول الکرم»؛
- قوله(ع):«و قادة الامم»؛
- قوله(ع):«و اولیاء النعم»؛
- قوله(ع):«و عناصر الابرار»؛
- قوله(ع):«و دعائم الاخیار»؛
- قوله(ع):«و ساسة العباد»؛
- قوله(ع):«و ارکان البلاد»؛
- قوله(ع):«و ابواب الایمان»؛
- قوله(ع):«و أمناء الرحمان»؛
- قوله(ع):«و سلالة النبیین»؛
- قوله(ع):«و صفوة المرسلین»؛
- قوله(ع):«و عتره خیره رب العالمین»؛
- قوله(ع):«و رحمة الله و برکاته»؛
- قوله(ع):«و مصابیح الدجی»؛
- قوله(ع):«و اعلام التقی»؛
- قوله(ع):«و ذوی النهی»؛
- قوله(ع):«اولی الحجی»؛
- قوله(ع):«و کهف الوری»؛
- قوله(ع):«و ورثة الانبیاء»؛
- قوله(ع):« و المثل الاعلی»؛
- قوله(ع):«و الدعوة الحسنی»؛
- قوله(ع):«و حجج الله علی اهل الندیا و الاخرة و الاولی»؛
- قوله(ع):«السلام علی محال معرفة الله»؛
- قوله(ع):«و مساکن برکة الله»؛
- قوله(ع):«و معادن حکمة الله»؛
- قوله(ع):«و حفظة سرالله»؛
- قوله(ع):«و حملة کتاب الله»؛
- قوله(ع):«و اوصیاء نبی الله»؛
- قوله(ع):«و ذریة رسول الله(ص) و رحمة الله و برکاته»؛
- قوله(ع):«السلام علی الدعاة الی الله»؛
- قوله(ع):«و الاداء علی مرضات الله»؛
- قوله(ع):«و المستقرین فی امرالله»؛
- قوله(ع):«والتامین فی محبة الله»؛
- قوله(ع):«والمخلصین فی توحید الله»؛
- قوله(ع):«والمظهرین لامر الله و نهیه»؛
- قوله(ع):«و عباده المکرمین الذین لا یسبقونه بالقول و هم بامره یعلمون و رحمت الله و برکاته»؛
- قوله(ع):«السلام علی الائمة الدعاة»؛
- قوله(ع):«و السادة الولاة»؛
- قوله(ع):«و الذادة الحماة»؛
- قوله(ع):«و اهل الذکر»؛
- قوله(ع):«و اولی الامر»؛
- قوله(ع):«و بقیة الله»؛
- قوله(ع):«وخیرته»؛
- قوله(ع):«و حزبه»؛
- قوله(ع):«و عیبة علمه»؛
- قوله(ع):«و حجته»؛
- قوله(ع):«و صراطه»؛
- قوله(ع):«و نوره »؛
- قوله(ع):«ورحمة الله وبرکاته»؛
- قوله(ع):«اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له»؛
- قوله(ع):«کما شهد الله لنفسه و شهدت له ملائکته وأولو العلم من خلقه»؛
- قوله(ع):«لا اله الا هو العزیز الحکیم»؛
- قوله(ع):«واشهد ان محمدا عبده المنتجب»؛
- قوله(ع):«ورسوله المرتضی»؛
- قوله(ع):«ارسله بالهدی ودین الحق»؛
- قوله(ع):«لیظهره علی الدین کله ولو کره المشرکون ؛
- قوله(ع):«واشهد انکم الائمة الراشدون المهدیون»؛
- قوله(ع):«المعصومون»؛
- قوله(ع):«المکرمون» ؛
- قوله(ع):«المقربون» ؛
- قوله(ع):«المتقون الصادقون المصطفون» ؛
- قوله(ع):«المطیعون لله» ؛
- قوله(ع):«القوامون بامره» ؛
- قوله(ع):«العاملون بارادته»؛
- قوله(ع):«الفآئزون بکرامته»؛
- قوله(ع):«اصطفاکم بعلمه ارتضاکم لغیبه واختارکم لسره واجتبیکم قدرته واعزکم بهداه وخصکم ببرهانهوانتجبکم لنوره وایدکم بروحه»؛
- قوله(ع):«ورضیکم خلفآء فی ارضه»؛
- قوله(ع):«وحججا علی بریته »؛
- قوله(ع):«وانصارا لدینه»؛
- قوله(ع):«و حفظة لسره وخزنة لعلمه»؛
- قوله(ع):«وتراجمة لوحیه»؛
- قوله(ع):« وارکانا لتوحیده »؛
- قوله(ع):«وشهداء علی خلقه »؛
- قوله(ع):«عصمکم الله من الزلل »؛
- قوله(ع):«وآمنکم من الفتن »؛
- قوله(ع):«وطهرکم من الدنس واذهب عنکم الرجس وطهرکم تطهیرا» ؛
- قوله(ع):«فعظمتم جلاله»؛
- قوله(ع):«واکبرتم شأنه»؛
- قوله(ع):«ومجدتم کرمه»؛
- قوله(ع):«وادمتم ذکره»؛
- قوله(ع):«ووکدتم میثاقه»؛
- قوله(ع):« واحکمتم عقد طاعته »؛
- قوله(ع):«ونصحتم له فی السر والعلانیة»؛
- قوله(ع):« ودعوتم الی سبیله بالحکمة والموعظة الحسنة»؛
- قوله(ع):«وبذلتم انفسکم فی مرضاته وصبرتم علی ما اصابکم فی جنبه»؛
- قوله(ع):«واقمتم الصلوة»؛
- قوله(ع):«وآتیتم الزکوة»؛
- قوله(ع):«وامرتم بالمعروف ونهیتم عن المنکر»؛
- قوله(ع):« وجاهدتم فی الله حق جهاده»؛
- قوله(ع):«حتی اعلنتم دعوته»؛
- قوله(ع):« وبینتم فرآئضه»؛
- قوله(ع):« واقمتم حدوده»؛
- قوله(ع):« وسننتم سنته »؛
- قوله(ع):«وصرتم فی ذلک منه الی الرضا»؛
- قوله(ع):«وصدقتم من رسله من مضی»؛
- قوله(ع):«فالراغب عنکم مارق»؛
- قوله(ع):«واللازم لکم لاحق»؛
- قوله(ع):«والمقصر فی حقکم زاهق»؛
- قوله(ع):«والحق معکم وفیکم ومنکم والیکم وانتم اهله ومعدنه»؛
- قوله(ع):«ومیراث النبوة عندکم»؛
- قوله(ع):«وایاب الخلق الیکم وحسابهم علیکم»؛
- قوله(ع):«وفصل الخطاب عندکم وآیات الله لدیکم وعزآئمه فیکم ونوره وبرهانه عندکم»؛
- قوله(ع):«وامره الیکم»؛
- قوله(ع):«من والاکم فقد وال الله ومن عاداکم فقد عاد الله و من احبکم فقد احب الله ومن ابغضکم فقد ابغض الله ومن اعتصم بکم فقد اعتصم بالله» ؛
- قوله(ع):«انتم الصراط الاقوم»؛
- قوله(ع):«وشهداء دار الفناء»؛
- قوله(ع):«وشفعاء دار البقاء»؛
- قوله(ع):«والرحمة الموصولة»؛
- قوله(ع):«والایة المخزونة» ؛
- قوله(ع):«والامانة المحفوظة» ؛
- قوله(ع):«والباب المبتلی به الناس»؛
- قوله(ع):«من اتیکم نجی ومن لم یاتکم هلک»؛
- قوله(ع):«الی الله تدعون وعلیه تدلون»؛
- قوله(ع):«وبه تؤمنون وله تسلمون وبامره تعملون»؛
- قوله(ع):«والی سبیله ترشدون وبقوله تحکمون سعد من والاکم وهلک من عاداکم»؛
- قوله(ع):«وخاب من جحدکم وضل من فارقکم وفاز من تمسک بکم وامن من لجا الیکم وسلم من صدقکم»؛
- قوله(ع):«وهدی من اعتصم بکم»؛
- قوله(ع):«من اتبعکم فالجنة ماویه ومن خالفکم فالنار مثویه»؛
- قوله(ع):«ومن جحدکم کافر ومن حاربکم مشرک ومن رد علیکم فی اسفل درک من الجحیم»؛
- قوله(ع):«اشهد ان هذا سابق لکم فیما مضی وجار لکم فیما بقی» ؛
- قوله(ع):«وان ارواحکم ونورکم وطینتکم واحدة» ؛
- قوله(ع):«طابت وطهرت بعضها من بعض »؛
- قوله(ع):«خلقکم الله انوارا فجعلکم بعرشه محدقین» ؛
- قوله(ع):«حتی من علینا بکم» ؛
- قوله(ع):«فجعلکم فی بیوت اذن الله ان ترفع ویذکر فیها اسمه »؛
- قوله(ع):«وجعل صلواتنا علیکم وما خصنا به من ولایتکم طیبا لخلقنا وطهارة لانفسنا وتزکیة لنا وکفارة لذنوبنا »؛
- قوله(ع):«فکنا عنده مسلمین بفضلکم »؛
- قوله(ع):«ومعروفین بتصدیقنا ایاکم »؛
- قوله(ع):«فبلغ الله بکم اشرف محل المکرمین واعلی منازل المقربین وارفع درجات المرسلین حیث لا یلحقه لاحق ولا یفوقه فآئق ولا یسبقه سابق ولا یطمع فی ادراکه طامع»؛
- قوله(ع):«حتی لا یبقی ملک مقرب ولا نبی مرسل ولا صدیق ولا شهید ولا عالم ولا جاهل»؛
- قوله(ع):«بابی انتم وامی واهلی ومالی واسرتی »؛
- قوله(ع):«اشهد الله واشهدکم انی مؤمن بکم وبما آمنتم به کافر بعدوکم وبما کفرتم به مستبصر؛ *بشانکم وبضلالة من خالفکم موال لکم ولاولیآئکم مبغض لاعدآئکم ومعاد لهم»؛
- قوله(ع):«سلم لمن سالمکم وحرب لمن حاربکم »؛
- قوله(ع):«محقق لما حققتم مبطل لما ابطلتم مطیع لکم عارف بحقکم مقر بفضلکم محتمل لعلمکم »؛
- قوله(ع):«محتجب بذمتکم »؛
- قوله(ع):«معترف بکم »؛
- قوله(ع):«مؤمن بایابکم مصدق برجعتکم »؛
- قوله(ع):«منتظر لامرکم مرتقب لدولتکم»؛
- قوله(ع):«آخذ بقولکم »؛
- قوله(ع):«عامل بامرکم »؛
- قوله(ع):«مستجیر بکم »؛
- قوله(ع):«زآئر لکم لائذ عآئذ بقبورکم مستشفع الی الله عز و جل بکم »؛
- قوله(ع):«ومتقرب بکم الیه »؛
- قوله(ع):«ومقدمکم امام طلبتی وحوائجی وارادتی فی کل احوالی واموری »؛
- قوله(ع):«مؤمن بسرکم وعلانیتکم وشاهدکم وغائبکم واولکم وآخرکم »؛
- قوله(ع):«ومفوض فی ذلک کله الیکم ومسلم فیه معکم »؛
- قوله(ع):«وقلبی لکم مسلم ورایی لکم تبع ونصرتی لکم معدة »؛
- قوله(ع):«حتی یحیی الله تعالی دینه بکم ویردکم فی ایامه ویظهرکم لعدله ویمکنکم فی ارضه »؛
- قوله(ع):«فمعکم معکم لامع غیرکم »؛
- قوله(ع):«آمنت بکم وتولیت آخرکم بما تولیت به اولکم »؛
- قوله(ع):«وبرئت الی الله عز و جل من اعدائکم ومن الجبت والطاغوت والشیاطین»؛
- قوله(ع):«فثبتنی الله ابدا ما حییت علی موالاتکم ومحبتکم ودینکم ووفقنی لطاعتکم »؛
- قوله(ع):«ورزقنی شفاعتکم »؛
- قوله(ع):«وجعلنی من خیار موالیکم التابعین لما دعوتم الیه »؛
- قوله(ع):«و جعلنی ممن یقتص آثارکم ویسلک سبیلکم ویهتدی بهداکم ویحشر فی زمرتکم»؛
- قوله(ع):«بابی انتم وامی ونفسی واهلی ومالی من اراد الله بدء بکم»؛
- قوله(ع):«ومن وحده قبل عنکم »؛
- قوله(ع):«ومن قصده توجه بکم» ؛
- قوله(ع):«موالی لا احصی ثنائکم ولا ابلغ من المدح کنهکم ومن الوصف قدرکم »؛
- قوله(ع):«وانتم نور الاخیار وهداة الابرار وحجج الجبار »؛
- قوله(ع):«بکم فتح الله وبکم یختم وبکم ینزل الغیث وبکم یمسک السمآء ان تقع علی الارض الا»؛
- قوله(ع):«باذنه وبکم ینفس الهم ویکشف الضر »؛
- قوله(ع):«وعندکم ما نزلت به رسله »؛
- قوله(ع):«وهبطت به ملائکته »؛
- قوله(ع):«والی جدکم بعث الروح الامین »؛
- قوله(ع):«آتاکم الله ما لم یؤت احدا من العالمین »؛
- قوله(ع):«طاطا کل شریف لشرفکم »؛
- قوله(ع):«وبخع کل متکبر لطاعتکم وخضع کل جبار لفضلکم »؛
- قوله(ع):«وذل کل شیء لکم »؛
- قوله(ع):«واشرقت الارض بنورکم وفاز الفائزون بولایتکم بکم یسلک الی الرضوان وعلی من جحد ولایتکم غضب الرحمن »؛
- قوله(ع):«بابی انتم وامی ونفسی واهلی ومالی ذکرکم فی الذاکرین »؛
- قوله(ع):«واسمآؤکم فی الاسماء واجسادکم فی الاجساد وارواحکم فی الارواح وانفسکم فی»؛
- قوله(ع):«النفوس وآثارکم فی الاثار وقبورکم فی القبور »؛
- قوله(ع):«فما احلی اسمآئکم »؛
- قوله(ع):«واکرم انفسکم »؛
- قوله(ع):«واعظم شانکم واجل خطرکم »؛
- قوله(ع):«واوفی عهدکم واصدق وعدکم» ؛
- قوله(ع):«کلامکم نور »؛
- قوله(ع):«وامرکم رشد »؛
- قوله(ع):«ووصیتکم التقوی »؛
- قوله(ع):«وفعلکم الخیر »؛
- قوله(ع):«وعادتکم الاحسان »؛
- قوله(ع):«وسجیتکم الکرم »؛
- قوله(ع):«وشانکم الحق والصدق والرفق »؛
- قوله(ع):«وقولکم حکم وحتم »؛
- قوله(ع):«ورایکم علم وحلم وحزم »؛
- قوله(ع):«ان ذکر الخیر کنتم اوله واصله وفرعه ومعدنه وماویه ومنتهاه »؛
- قوله(ع):«بابی انتم وامی ونفسی کیف اصف حسن ثنائکم »؛
- قوله(ع):«واحصی جمیل بلائکم »؛
- قوله(ع):«وبکم اخرجنا الله من الذل وفرج عنا غمرات الکروب »؛
- قوله(ع):«وانقذنا من شفا جرف الهلکات ومن النار »؛
- قوله(ع):«بابی انتم وامی ونفسی. بموالاتکم علمنا الله معالم دیننا »؛
- قوله(ع):«واصلح ما کان فسد من دنیانا »؛
- قوله(ع):«وبموالاتکم تمت الکلمة »؛
- قوله(ع):«وعظمت النعمة »؛
- قوله(ع):«وائتلفت الفرقة »؛
- قوله(ع):«وبموالاتکم تقبل الطاعة المفترضة »؛
- قوله(ع):«ولکم المودة الواجبة »؛
- قوله(ع):«والدرجات الرفیعة »؛
- قوله(ع):«والمقام المحمود »؛
- قوله(ع):«والمکان المعلوم عند الله عز و جل »؛
- قوله(ع):«والجاه العظیم والشان الکبیر »؛
- قوله(ع):«والشفاعة المقبولة »؛
- قوله(ع):«ربنا آمنا بما انزلت واتبعنا الرسول فاکتبنا مع الشاهدین »؛
- قوله(ع):«ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا وهب لنا من لدنک رحمة انک انت الوهاب »؛
- قوله(ع):«سبحان ربنا ان کان وعد ربنا لمفعولا »؛
- قوله(ع):«یا ولی الله ان بینی وبین الله عز و جل ذنوبا لا یاتی علیها الا رضاکم »؛
- قوله(ع):«فبحق من ائتمنکم علی سره واسترعاکم امر خلقه وقرن طاعتکم بطاعته »؛
- قوله(ع):«لما استوهبتم ذنوبی وکنتم شفعائی »؛
- قوله(ع):«فانی لکم مطیع »؛
- قوله(ع):«من اطاعکم فقد اطاع الله ومن عصاکم فقد عصی الله ومن احبکم فقد احب الله ومن ابغضکم فقد ابغض الله »؛
- قوله(ع):«اللهم انی لو وجدت شفعاء اقرب الیک من محمد واهل بیته الاخیار الائمة الابرار»؛
- قوله(ع):«لجعلتهم شفعائی »؛
- قوله(ع):«فبحقهم الذی اوجبت لهم علیک »؛
- قوله(ع):«اسئلک ان تدخلنی فی جملة العارفین بهم و بحقهم »؛
- قوله(ع):«وفی زمرة المرحومین بشفاعتهم »؛
- قوله(ع):«انک ارحم الراحمین »؛
- قوله(ع):«وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین »؛
- قوله(ع):«وسلم تسلیما کثیرا »؛
- قوله(ع):«وحسبنا الله ونعم الوکیل».
- سر جعل الله الخلیفة فی الأرض؛
- لا یجوز السجود لغیر الله تعالی و توجیه سجود الملائکة لآدم(ع)؛
- السجدة علی وجهین؛
- حمد المؤلف لله تعالی علی توفیقه لإتمام هذا الشرح؛
- الفهارس.[۲]
درباره پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین سید حسین درودآب‍ادی همدانی (متولد ۱۲۸۰ ه. ق همدان). تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید مجدد شیرازی، میرزا حبیب الله رشتی، حسین قلی همدانی و میرزا حسین خلیلی فرا گرفت.
او بیش از ۱۵ جلد کتاب به رشته تحریر درآورده از جمله آثار وی: التحفة الرضویة الشیعة المرتضویة، تفسیر القرآن الکریم، شرح الأسماء الحسنی، لب اللباب فی شرح خطابات الکتاب، تنبیه الراقدین و جهان الوافدین، القسطاس المستقیم و عصارة الثقلین، الدر المنضود فی أجوبة مسائل الیهود، رساله نسک التلویث فی جواب أهل التثلیث، عصارة الثقلین فی حقیقة النشأتین و ملخص الأصول فی دین آل الرسول.[۳]