ادب فنای مقربان ج۳ (کتاب)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ نه جلدی ادب فنای مقربان است و با زبان فارسی به شرح زیارت جامعهٔ کبیره می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر عبدالله جوادی آملی و ناشر آن نشر اسراء است. تحقیق و ویرایش این جلد را به ترتیب محمد صفایی و محمد ربیع میرزایی به عهده داشته‌اند.[۱]
| ادب فنای مقربان، ج ۳ | |
|---|---|
 | |
| از مجموعه | [[ ادب فنای مقربان (کتاب)| ادب فنای مقربان]][[رده:مجموعه کتاب ادب فنای مقربان]] |
| زبان | فارسی |
| ترجمهٔ کتاب | شرح زیارت جامعهٔ کبیره |
| نویسنده | عبدالله جوادی آملی |
| تحقیق یا تدوین | محمد صفایی |
| ویراستار | محمد ربیع میرزایی |
| موضوع | زیارت جامعهٔ کبیره، امامت و ولایت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات نشر اسراء|انتشارات نشر اسراء]][[رده:انتشارات نشر اسراء]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | اولین چاپ: ۱۳۸۳، آخرین چاپ: ۱۳۹۲ ش |
| شابک | ۱-۹۵-۵۹۸۴-۹۶۴-۹۷۸ |
| شماره ملی | م۸۱-۱۷۴۴۹ |
دربارهٔ کتاب
شارح ضمن توضیح کلمات و عبارات دیگری از زیارت جامعهٔ کبیره، با استناد به متون ادعیه و احادیث جنبههای مختلفی از شخصیت امامان (ع) را تبیین کرده است. [۱]
فهرست کتاب
- السّلام علی الأئمّة الدّعاة و القادة الهداة؛
- و السّادة الولاة؛
- و الذّادة الحماة؛
- و أهل الذّکر؛
- و أولی الأمر؛
- و بقیّة الله؛
- و خیرته؛
- و حزبه؛
- و عیبة علمه؛
- و حجّته؛
- و صراطه؛
- و نوره؛
- و برهانه و رحمة الله و برکاته؛
- أشهد أن لا اله الّا الله وحده لا شریک له؛
- و أشهد أنّ محمّدا عبده و رسوله المرتضی؛
- و أشهد أنّکم؛
- الأئمّة الرّاشدون؛
- المهدیّون؛
- المعصومون؛
- المکرّمون؛
- المقرّبون؛
- المتّقون؛
- الصّادقون؛
- المصطفون المطیعون لله؛
- القوّامون بأمره؛
- العاملون بارادته؛
- الفائزون بکرامته؛
- اصطفاکم بعلمه؛
- و ارتضاکم لغیبه؛
- و اختارکم لسرّه؛
- فهرست‌ها.[۲]
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت‌الله عبدالله جوادی آملی (متولد ۱۳۱۲، آمل)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابوالحسن جوادی آملی، محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، محی‌الدین الهی قمشه‌ای، محمد حسین فاضل تونی، سید محمد حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، هاشم آملی، امام خمینی و سید محمد حسین طباطبایی فرا گرفت. او در کنار دروس فقه و اصول به تحصیل علوم عقلی و عرفانی اهتمام ورزید. عضویت در شورای عالی قضایی، خبرگان قانون اساسی، مجلس خبرگان رهبری (دورهٔ اول و دوم) و امامت جمعهٔ قم از جمله فعالیت‌های وی است.[۳]
او علاوه بر تدریس تفسیر قرآن کریم و خارج فقه، به تبیین رشته‌های گوناگون معقول و منقول اسلامی مشغول است و بیش از ۱۰۰ جلد کتاب به رشتهٔ تحریر درآورده است. تسنیم، توحید در قرآن، همتایی قرآن و اهل‌بیت، تجلی ولایت در آیهٔ تطهیر، الوحی و النّبوّة، پیامبر رحمت، حیات عارفانهٔ امام علی، حکمت علوی، ادب فنای مقربان، امام مهدی موجود موعود و مفاتیح الحیاة برخی از این آثار است.[۴]