حکمت فرهنگی امامت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حکمت فرهنگی امامت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

حکمت فرهنگی امامت: حکمت فرهنگی امامت و رهبری، به سه شاخه تقسیم می‌گردد: یک. راهنمایی به ارزش‌های دینی که شامل رهبریِ علمی، اخلاقی و عملی است؛ دو. مرجعیت در حلّ اختلافات در آرای اعتقادی و قضایی؛ سه. پیشگیری از تحریف دین. بی‌تردید، پس از پیامبر خدا(ص)، تنها کسی می‌تواند کامل‌ترین مراتب رهبری فرهنگیِ جامعه را در تمام ابعاد به عهده بگیرد که عصمت او از خطا، به وسیله خداوند متعال، تضمین شده باشد و در فرض عدم دسترس جامعه اسلامی به امام معصوم، فقیهان و دین شناسانِ واجد شرایط رهبری، شایسته‌ترین افراد برای رهبری هستند.[۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: