آیه کفایت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Amini (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۲۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث آیات امامت امام علی و آیات فضائل امام علی است. "آیه کفایت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آیه کفایت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بکفایت.

بیست و پنجمین آیه از سوره احزاب به آیه کفایت مشهور است. خداوند متعال در این آیه می فرمایند: و خداوند (زحمت)جنگ را از مؤمنان برداشت. سیوطی در «الدار المنثور» از ابن مسعود در ذیل آیه چنین نقل می‌‌کند: مقصود از مؤمنین در این آیه، علی (ع) است.

متن آیه: ﴿وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ[۱]

منابع

پانویس

  1. «... و خداوند در جنگ، مؤمنان را بسنده شد...» سوره احزاب، آیه ۲۵.