ادراک حسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۱۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.


مقدمه

ادراک حسی ادراکی است که مستقیماً به‌وسیله یکی از حواسّ ظاهری (باصره، سامعه، شامّه و ذائقه) و یا حواس باطنی صورت می‌گیرد. صورتی‌که در اثر این احساس در ذهن پیدا می‌شود «صورت محسوسه» نام دارد. در اینجا آن چیزی که بدون واسطه مورد ادراک قرار می‌گیرد همان تصویری است که از شیء محسوس در ذهن نقش می‌بندد و الّا واقعیت آن تصویر، در خارج است نه در ذهن[۱]. ادراک حسی یعنی همان تأثیر خاصی که در حال خوردن چیزهای تلخ پیدا می‌شود[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر

پانویس

  1. مجموعه آثار، ج۵، ص۲۷۰.
  2. مجموعه آثار، ج۵، ص۲۶۹.
  3. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۷۲.