ابابیل

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ابابیل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خداوند مرغ‌هایی را فرستاد؛ این مرغان از کنار دریای احمر به پرواز درآمدند و هرکدامشان یک سِجّیل -سنگ گِلی یا گلِ سنگ‌شده- به منقار داشتند. قرآن این مرغ‌ها را ابابیل می‌نامد و بعضی‌ها می‌گویند ریشه این کلمه یعنی ابل با کلمه آبله یکی است[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر

پانویس

  1. پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۵.
  2. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۵۱.