آیه اهل ذکر در فقه اسلامی
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون آیه اهل ذکر است. "آیه اهل ذکر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
به آیه ﴿فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴾[۱] در فقه، باب اجتهاد و تقلید، بر وجوب تقلید [۲] و در اصول فقه، بر حجیت خبر واحد[۳] استناد شده است. برخی نیز برای جواز بقا بر تقلید مجتهد میّت به این آیه استناد کردهاند؛ زیرا عمل به قول اهل ذکر، به زنده بودن آنان مقیّد نشده است[۴].[۵]
جستارهای وابسته
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ «و ما پیش از تو جز مردانی را که به آنها وحی می‌کردیم نفرستادیم؛ اگر نمی‌دانید از اهل کتاب (آسمانی) بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.
- ↑ جواهر الکلام، چ۴۱، ص:۵۲۸.
- ↑ فرائد الاصول، ج۱، ص:۲۸۸؛ الفصول الغرویة، ص:۲۷۶
- ↑ التنقیح (الإجتهاد و التقلید)، ص:۱۱۰.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۱۹۶.