عبدالحسین امینی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
آیت‌الله عبدالحسین امینی مشهور به علامه امینی (متولد ۱۲۸۱ ش، تبریز و متوفای ١٣۴۹ ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید محمد حسینی فیروزآبادی، مرتضی طالقانی، سید حسین بادکوبه‌ای، سید ابوالقاسم خوانساری، علی ایروانی، سید ابوالحسن موسوی اصفهانی و ابوالحسن مشکینی به اتمام رساند. اهتمام به تبیین و تدریس تفسیر قرآن کریم و صاحب‌نظر بودن در حدیث، تاریخ و علم رجال از جمله فعالیت‌های وی است.
او علاوه بر تدریس دروس حوزوی، آثار تأثیرگذاری در موضوعات مختلف دینی تألیف کرده است. «الغدیر فى الکتاب و السنة و الادب»، «سیرتنا و سنتنا سیرة نبیّنا و سنته»، «ادب الزائر لمن یمم الحائر»، «شهداء الفضیلة»، «المقاصد العلیّه فی المطالب السنیة» و «تفسیر فاتحة الکتاب» برخی از این آثار است.[۱]