پژوهشی درباره زیارتهای جامعه (مقاله)
پژوهشی دربارهٔ زیارتهای جامعه، عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی زیارات جامعه و سند آنها میپردازد. این مقالهٔ ۲۲ صفحهای به قلم سید محمد کاظم طباطبایی نگاشته شده و در فصلنامه مطالعات اسلامی (شماره ۶۲، زمستان ۱۳۸۲ ش) انتشار یافته است.[۱]
پژوهشی دربارهٔ زیارتهای جامعه | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
زبان اصلی | عربی |
نویسنده | سید محمد کاظم طباطبایی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه مطالعات اسلامی |
وابسته به | دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مشهد |
محل نشر | مشهد، ایران |
تاریخ نشر | زمستان ۱۳۸۲ |
شماره | ۶۲ |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیدهٔ مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیدهٔ مقاله مینویسد: «زیارت پیشوایان معصوم(ع) آدابی دارد. از جمله آن آداب، خواندن زیارتنامهها و اذکار مخصوصی است که از ائمه(ع) به دست ما رسیده است. عالمان امامی این زیارتنامهها و اذکار را در مطاوی کتابهای حدیث یا در مؤلفاتی مستقل ثبت کردهاند».
- وی در ادامه این مطلب را مطرح میکند: «در میان زیارتنامههای مأثور، زیارتهایی هست که با عنوان «زیارات جامعه» شناخته میشود. از میان زیارتهای جامعه، دو زیارت جامعهٔ کبیره و جامعهٔ صغیره از شهرتی ویژه برخوردار است».
- نگارنده پس از توصیف زیارتهای جامعه، با مراجعه به کتب اهل فن مقدار اعتبار و ضعف و قوت این دو زیارت را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده است که با صرف نظر از صحت مضامین این دو زیارت، سند زیارت جامعهٔ صغیره نسبت به سند زیارت جامعهٔ کبیره از قوت و استحکام بیشتری برخوردار است[۲].
فهرست مقاله
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین سید محمد کاظم طباطبایی (متولد ۱۳۴۴ ش، قم)، ریاست پژوهشکده علوم و معارف حدیث و سردبیر نشریه آیت بوستان از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. همکاری در تدوین «گزیده دانشنامه امام مهدی»، «دانشنامهٔ امیرالمؤمنین بر پایه قرآن حدیث و تاریخ»، نگارش «تاریخ حدیث شیعه»، «مهدویت»، «فاطمه در کنار امام علی»، «منطق فهم حدیث»، «مفهومشناسی و بررسی چگونگی تأویل احادیث در مکتب عقلی ملاصدرا»، «ولادت فاطمه»، «اسناد نهجالبلاغه» و «پژوهشی درباره زیارتهای جامعه» برخی از فعالیت های علمی و پژوهشی اوست.[۳]