علم الإمام بین الإطلاقیة و الإشائیة (کتاب)
علم الإمام(ع) بین الإطلاقیة و الإشائیة على ضوء الکتاب و السنة کتابی است که با زبان عربی به بررسی علم امام از دیدگاه قرآن و سنت میپردازد. این کتاب اثر صباح عباس الساعدی است و انتشارات معاونت امور فکری و فرهنگی وابسته به آستان قدس حسینی نشر آن را به عهده داشته است.[۱]
علم الإمام(ع) بین الإطلاقیة و الإشائیة | |
---|---|
زبان | عربی |
ترجمهٔ کتاب | على ضوء الکتاب و السنة |
نویسنده | صباح عباس الساعدی |
موضوع | علم امام |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات معاونت امور فکری و فرهنگی|انتشارات معاونت امور فکری و فرهنگی]][[رده:انتشارات معاونت امور فکری و فرهنگی]] |
وابسته به | آستان قدس حسینی |
محل نشر | کربلا، عراق |
سال نشر | ۱۳۹۱ ش |
شابک | ۹۷۸۹۹۳۳۴۸۹۲۰ |
درباره کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «موضوع کتاب در این باره بحث میکند که آیا علم امام مطلق است یا مشروط به اراده و مشیئت امام است؟
موضوع مورد بحث در این کتاب در هیچ کتابی که موضوع آن امامت میباشد بحث نشده است لذا در این کتاب به مسائل و مباحث مهم عقائدی و غیره توجه کردیم که باعث شده که موضوع به خوبی و بصورت روان قابل فهم و درک باشد .
برای واضحتر شدن موضوع مطلق یا محدود بودن علم امام ابتدا به آیات و روایات مراجعه کرده سپس نظرات علما و دانشمندان مختلف در مورد این موضوع را در دو فصل جداگانه مورد بررسی قرار گرفته شده و در پایان به تمام پرسشهای شبههانگیز پاسخ داده شده است.[۱]
فهرست کتاب
- اهداء؛
- خلاصه مبحث؛
- مقدمه؛
- فصل اول: مباحث مقدماتی؛
- مبحث اول: در تبیین الفاظ عنوان مبحث؛
- مقدمه؛
- 1: مفهوم لغوی و اصطلاحی علم؛
- 2: مفهوم لغوی و اصطلاحی امام؛
- 3: مفهوم لغوی و اصطلاحی علم اطلاقی؛
- 4: مفهوم لغوی و اصطلاحی علم اشائی؛
- مقدمه؛
- مبحث دوم: تفاوت میان علم امام(ع) و علم خداوند متعال؛
- مبحث سوم: پیشرفت و سیر تاریخی این مسأله؛
- مبحث چهارم: محدوده علم اشائی و علم اطلاقی که در خصوص آن سخن می رانیم؛
- مبحث پنجم: تفاوت میان علما در خصوص ضرورت اعتقاد به این مسأله؛
- دیدگاه اول: ترتیب میان قول به وجوب و عدم آن پس از نگاه به دلیل امامت؛
- الرأی الثانی: التفصیل بین أهل العلم من الناس و عامتهم؛
- وجوب المعرفة التفصیلیة علی جمیع الناس؛
- مبحث اول: در تبیین الفاظ عنوان مبحث؛
- الفصل الثانی: النظریة الإطلاقیة روادها و أدلتها من القرآن و السنة؛
- المبحث الأول: عبائر العلماء الذین صرحوا بأن علمهم(ع) مطلق؛
- أولاً: ابن جریر الطبری؛
- ثانیاً: الشیخ المفید؛
- ثالثاً: المولی محمد صالح المازندرانی؛
- رابعاً: العلامة المجلسی؛
- خامساً: المحدث النوری؛
- سادساً: السید عبدالحسین اللاری؛
- سابعاً: العلامة محمد حسین المظفر؛
- ثامناً: السید عبدالرزاق المقرم؛
- تاسعاً: العلامة الأمینی؛
- عاشراً: المیرزا أبوالحسن الشعرانی؛
- الحادی عشر: السید محمد علی القاضی؛
- الثانی عشر: الشیخ النمازی الشاهرودی؛
- الثالث عشر: السید هاشم الحسینی الطهرانی؛
- الرابع عشر: الشیخ لطف الله الصافی؛
- الخامس عشر: المحقق محمد جمیل حمود؛
- السادس عشر: السید کمال الحیدری؛
- السابع عشر: العلامة السید محمد رضا الجلالی؛
- المبحث الثانی: فی الأدلة التی ذکرت عل رأیهم؛
- تمهید؛
- الأدلة القرآنیة؛
- الدلیل الثانی: آیة الشهداء یوم القیامة؛
- الدلیل الثالث؛
- الدلیل الرابع؛
- الدلیل الخامس؛
- الدلیل السادس؛
- الدلیل السابع؛
- الدلیل الثامن؛
- المبحث الأول: عبائر العلماء الذین صرحوا بأن علمهم(ع) مطلق؛
- الفصل الثالث: النظریة الإشائیة روادها و أدلتها من الکتاب و السنة؛
- تمهید؛
- الاتجاه الأول: أن علمهم(ع) متوقف علی مشیئة الله تعالی؛
- الاتجاه الثانی: أن علمهم متوقف علی مشیئتهم(ع)
- الفصل الرابع: التوفیق بین أدلة العلم المطلق والإشائی والإجابة عن الشبهات؛
- المقام الأول: التوفیق بین أدلة العلم المطلق والإشائی؛
- المقام الثانی: فی الإجابه علی الشبهات؛
- الخاتمة؛
- فهرست المصادر.[۱]
درباره پدیدآورنده
دربارهٔ پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.