سيد محمد باقر موسوی خوانساری
آیت الله سيد محمد باقر موسوی خوانساری مشهور به چهارسوقى عالم ربانی، ادیب و محقق رجالی بزرگ شیعه در قرن ۱۴ قمری (متولد ۱۲۲۶ ق اصفهان / متوفی ۱۳۱۳ ق اصفهان)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: جعفر بن حسین خوانساری، سید محمد باقر شَفتی بیدآبادی، سيد صدرالدين عاملى و سید ابراهیم موسوی قزوینی به اتمام رساند. او به تألیف کتب دینی و جمع‌آوری احادیث مبادرت ورزیده است و چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «احسن العطیه»، «تسلیة الاحزان عند فقد الاحبة و الاخوان»، «تلویح النوریات من الکلام» و «روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات» برخی از این آثار است.[۱]