ابوشجره سلمی
مقدمه
این شخص به کنیه مشهور و در نام و نسبش اختلاف است. او را عبدالله، عمرو و سلیم بن عبدالعزی از قبیله بنی سلیم گفتهاند[۱]. وی از شجاعان و شاعران مخضرم عرب بود. وی در بادیه زندگی میکرد[۲]. صحابهنگاران به دیدار او با پیامبر اشاره نکردهاند، ولی از اینکه ابن حجر[۳] او را در بخش اول الاصابه (صحابه) آورده، برمی آید که این دیدار روی داده است. او در زمان ابوبکر مرتد شد[۴]. بلاذری[۵] و ابن حجر[۶] خبر درگیری خالد را در منطقه قُراقُر[۷] یا نقره با مرتدین بنی سلیم آورده است که ابوشجره فرمانده آنان بود. سپس ابوشجره بار دیگر اسلام آورد. چون عمر به نیازمندان هدایایی میداد، ابوشجره نزد او آمد و درخواست عطا کرد، ولی عمر با یادآوری اشعاری که بر ضد مسلمانان خوانده بود، خواست با تازیانه او را براند که ابوشجره گفت: اسلام این امور را محو کرده است.[۸]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۳، ص۱۴۱ و ج۴، ص۵۴۴ و ج۵، ص۵۲ و ج۷، ص۱۷۱.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۷۳.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۷۲.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۷۲.
- ↑ بلاذری، ج۱، ص۱۱۶.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۷۲.
- ↑ در دیار کلب؛ ر.ک: بکری، ج۳، ص۱۰۵۷.
- ↑ هدایتپناه، محمد رضا، مقاله «ابوشجره سلمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۶۹.