حارث بن عمرو ابو واقد لیثی
مقدمه
شیخ طوسی مینویسد: کنیه حارث، «ابو واقد» و از اصحاب را امیرالمؤمنین(ع) بود، او همان کسی است که معاویه قسم خورده بود که دو گوش او را از سُرب سیاه پُر کند[۱].
شیخ مفید، نام پدر او را عوف ذکر کرده و مینویسد: حارث بن عوف (مکنی به) «ابو واقد ليثی»، از جمله مهاجرینی است که با امیرالمؤمنین علی(ع) تا پای جان بیعت کرد[۲].
نصر بن مزاحم، «حارث بن عوف» را از جمله یاران امیرالمؤمنین میداند که در جنگ صفین شعر سروده است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
- بنی لیث بن بکر (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۳۸، ش۱۷.
- ↑ الجمل، ص۱۰۳.
- ↑ وقعة صفين، ص۳۸۲ و اعیان الشیعه، ج۴، ص۳۷۲.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۳۰.